آمار معاملات محصولات فولاد مباركه در بورس كالا در تاریخ هفتم اسفند ٩۶ به این شرح بود که: قیمت ورق گرم HB با حجم ٣٩٨٢٠ تن در حدود ٢٦١٩٠ تومان اعلام شد. ورق گرم HC با حجم ٢٥٣٠٠ تن نیز معادل ٢٤٦٠٣ تومان به فروش رسید. علاوه بر این، قیمت ورق گالوانیزه این کارخانه نیز با حجم ٢٧٠٠ تن در حدود ٣٥٠٣١ تومان اعلام شد.
اما گران تر شدن قیمت ورق گالوانیزه و دیگر محصولات این کارخانه در حالی است که مقامات بلند پایه اجرایی کشور، از جمله رئیس جمهور، دستور داده بودند که در طولانی مدت یعنی تا تاریخ خرداد ماه 97 اجناس گران نشود ولی شاهد این هستیم که برخی شرکت های خصولتی مانند فولاد مبارکه اصفهان مجددا در بورس کالا قیمت اجناس خود را بالا تر برده اند.
در جلسه تنظیم بازار که در تاریخ 6 اسفند برگزار شد، در حضور 4 تن از معاونین وزیر به این مسئله تاکید شد که به دستور شخص رییس جمهور کارخانه های مختلف نباید تا خرداد ماه سال آینده قیمت های خود را افزایش دهند ولی ساعت 12 روز گذشته، شاهد آن بودیم که کارخانه فولاد مبارکه قیمت پایه ورق گرم B را در حدود 75 تومان افزایش داد. این افزایش قیمت ها در حالی رخ داده است که در مقابل، قیمت ورق گالوانیزه هفت الماس پس از یک کاهش ٧٠ تومانی طی یکی دو روز گذشته، هم اکنون با نرخ ثابت به بازار عرضه می شود.
قیمت ورق گالوانیزه هفت الماس با ضخامت ٠.۶ و عرض ١.٢۵ امروز در حدود ٣٧٨٠ تومان اعلام شد. همچنین قیمت ورق گالوانیزه هفت الماس با ضخامت ٠.٧ و عرض یک متر نیز معادل ٣٨٠٠ تومان شنیده شد که نسبت به دیروز بدون تغییر باقی مانده است. همچنین در روز های اخیر طبق بررسی های به عمل آمده، عملکرد ورق گالوانیزه فولادی در بازار داخلی مشخص شد. بنابر گزارشات ارائه شده، بازگشت طلایی نرخ سنگ آهن، باعث شد تا قیمت ورق گالوانیزه فولاد نیز دچار نوساناتی شود.
علاوه بر این، طی هفته های گذشته میانگین نرخ سنگ آهن وارداتی از کشور چین با خلوص ۶۲ درصد، از ۷۲.۵ دلار به مبلغی در حدود ۷۶ دلار هر تن سی اف آر رسیده بود. به همین دلیل تحلیل گران در همان برهه زمانی شاهد افزایش اندک قیمت ورق گالوانیزه فولاد بودند. همچنین پیش از این هم که بازار سنگ آهن گاها در سکوت بوده است، قیمت ورق گالوانیزه فولاد هم ثابت اعلام شده است.
البته به طور کلی می توان گفت که در هفته گذشته، عوامل دیگر مانند فروکش کردن نرخ ارز تاثیری بر میزان تقاضا خریداران ورق های فولادی نداشت. اما با این وجود، برخی از تولید کنندگان ورق در کشور، با امید به این که در ماه آتی با رشد تقاضا مواجه خواهند شد، خرید مواد اولیه خود را افزایش داد.
البته لازم به ذکر است که بهبود تدریجی قیمت ورق گالوانیزه فولاد و دیگر محصولات فولادی در سایر کارخانه ها در سه ماهه گذشته به رشد نرخ سنگ آهن در بازار داخلی هم کمک کرده است. علاوه بر این، شنبه هفته گذشته هم روز خوبی برای تولید کنندگان ورق های فولادی کشور بود چرا که تقاضا در بازار این محصول قوی تر شده بود.
در شرایط فعلی کارشناسان پیش بینی می کنند که دست اندرکاران حوزه نورد نسبت به افزایش احتمالی قیمت ورق گالوانیزه در بعد از تعطیلات، خود را بی تفاوت نشان دهند.
به علاوه، بازار امروز آنچنان که باید و شاید معامله عمده ای را برای خود ثبت نکرد که علت آن هم احتمالا نزدیک شدن به ایام آخر سال بوده است؛ به هر حال علیرغم این که قیمت ورق گالوانیزه در بازار ثابت اعلام شد، و وضعیت شاخص قیمت قراضه آهن هم امروز با ثبات باقی ماند، گزارشات رسیده حاکی از آن است که برخی از فعالان توزیعی از سرازیر شدن تقاضاهای مصرفی نسبتا مطلوب به بازار خبر می دهند.
اما این دفعه نوع این تقاضا ها متفاوت است که این موضوع حکایت از پر رنگ تر شدن تقاضاهای پایان سال به طور تدریجی به بازار دارد. علاوه بر این، برخی از گزارشگران با طرح سوالاتی از مشتریان دلیل بهبود تقاضا را جویا شدند و پاسخ آن ها این بود که آنان به دلیل ترس از افزایش قیمت ورق گالوانیزه در بازار بعد از تعطیلات روز یکشنبه و علی الخصوص نزدیک شدن به اسفند ماه به عنوان ماه پایانی سال، موجبات افزایش میزان تقاضا را فراهم کرده اند.
این مهم (رقابت) دست یافتنی است به شرطی که زنجیره تولید فولاد در دیگر واحد های تولیدی همانند فولاد مبارکه تکمیل شوند، یعنی از سنگ آهن تا تولید ورق رنگی کامل گردد و به عبارت ساده تر در واحد های بزرگ، موضوع معدن، فرآوری، گندله سازی، احیا، فولاد سازی، ریخته گری، نورد گرم، نورد سرد، ورق گالوانیزه و نهایتاً تولید ورق رنگی و قلع‌اندود در یک مجموعه متمرکز شود.
بدون‌شک در آن صورت رقابت با دیگر کشور ها امکان پذیر خواهد شد. یکی از مسئولین چندی پیش درباره وضعیت فعلی واحد های فولاد سازی کشور و علل زیان دهی آن ها با تاکید بر این که فولاد مبارکه در تمامی بخش های خود هم اکنون با تمام ظرفیت و ضریب 100 درصدی در حال کار و تولید است، اظهار داشت: ظرفیت بالقوه فولاد سازی های کشور 30 میلیون‌تن و ظرفیت بالفعل 20 میلیون‌تن و متاسفانه ضریب به کارگیری 66 درصد است و این خود باعث می‌شود که واحد های تولیدی زیان دهی داشته باشند.
برای تولید کنندگان بخش‌خصوصی سود آوری، بهبود کیفیت و بهره وری دارای اهمیت زیادی است. یکی از دست اندرکاران این حوزه تاکید کرد: باید نسبت به سرمایه گذاری داخلی و خارجی در صنعت فولاد ترغیب و تشویق صورت بگیرد تا بتوان خصوصی سازی واقعی را در این بخش انجام داد. وی با اشاره به این که یکی از مدل‌های سرمایه گذاری خارجی خرید فناوری های جدید است، خاطر نشان کرد: هم اکنون فناوری موج چهارم در دنیا در بخش فولاد استفاده می‌شود این در حالی است که استفاده از فناوری موج دوم در صنعت فولاد کشور موجب شده است که تاکنون نتوانیم در زمینه صادرات رقابت داشته باشیم.
شهرستانی، عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد در ابتدای سخنان خود در مورد خصوصی سازی در صنعت فولاد کشور تاکید کرد و سپس گفت: هم اکنون بخش های دولتی و نیمه دولتی بیش از ۸۰ درصد از فولاد کشور را تولید می کنند که این امر مشکلات عدیده ای را برای بخش‌خصوصی در خصوص رقابت سالم ایجاد کرده است. عضو هیات مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد همچنین به این نکته اشاره کرد که تا چشم انداز ۱۴۰۴ می بایست به ۵۵ میلیون تن فولاد دست پیدا کنیم.
وی در ادامه سخنان خود گفت: از این ۵۵ میلیون تن، چیزی در حدود ۲۵ میلیون تن باید صادر شود. به همین دلیل یکی از نکات قابل تامل در این باره این است که اگر ما بخواهیم دست به تولید فولاد میانی با ارزش افزوده بالا تر بزنیم، باید صنایع پایین دستی صنعت فولاد فعالیت خود را افزایش دهند که البته این امر نیاز به سرمایه گذاری خارجی دارد.