دسترسی سریع به محتوای این مطلب
در دنیای ساخت وساز امروز، انتخاب مصالح ساختمانی مناسب یکی از مهم ترین تصمیم هایی است که بر دوام، کیفیت و هزینه پروژه تأثیر مستقیم دارد. در میان مصالح نوین، دو گزینه پرکاربرد یعنی بلوک سیمانی و بلوک هبلکس جایگاه ویژه ای یافته اند. هرکدام از این بلوک ها ویژگی های خاص خود را از نظر وزن، مقاومت، عایق بودن، و قیمت دارند. بسیاری از مهندسان در زمان برآورد پروژه و محاسبه هزینه های ساخت، در کنار بررسی قیمت آهن، به دقت به مقایسه بلوک سیمانی با هبلکس نیز می پردازند تا بهترین گزینه را برای سازه موردنظر خود انتخاب کنند. در این مقاله قصد داریم این دو نوع بلوک را از تمام جنبه ها بررسی کرده و در نهایت به این نتیجه برسیم که کدام یک از نظر اقتصادی، فنی و زیست محیطی گزینه بهتری است.
برای درک بهتر عملکرد این دو متریال، باید به ساختار و هدف تولید آن ها نگاه کنیم. بلوک سیمانی از ترکیب سیمان، ماسه، آب و گاهی سنگ دانه های سبک ساخته می شود، در حالی که بلوک هبلکس از ترکیب سیلیس، آهک، سیمان و پودر آلومینیوم تولید می شود که منجر به ایجاد ساختاری متخلخل و بسیار سبک می گردد. این تفاوت در ترکیب باعث تفاوت چشمگیر در ویژگی های فیزیکی و حرارتی آن ها شده است. در نتیجه، انتخاب بین این دو نوع مصالح بسته به نوع پروژه، اقلیم منطقه و اهداف ساخت متفاوت است. در جدول زیر خلاصه ای از مقایسه بلوک هبلکس با بلوک سیمانی آورده شده است:
ویژگی ها | بلوک سیمانی | بلوک هبلکس |
وزن | سنگین تر | بسیار سبک |
عایق حرارتی و صوتی | متوسط | بسیار بالا |
سرعت اجرا | معمولی | بالا |
جذب آب | زیاد | کم |
قیمت | ارزان تر | گران تر اما اقتصادی تر |
مقاومت فشاری | بالا | متوسط |
فرآیند تولید بلوک سیمانی و هبلکس تفاوت های بنیادینی دارد که این تفاوت ها، ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آن ها را نیز تغییر می دهد. بلوک سیمانی از ترکیب ساده ای از سیمان پرتلند، ماسه شسته، آب و در برخی موارد پوکه معدنی یا سنگ دانه های سبک ساخته می شود. این مواد در دستگاه مخلوط کن صنعتی ترکیب شده و سپس به درون قالب هایی با اندازه مشخص ریخته می شوند. پس از فشرده سازی و ویبره، بلوک ها در محیط باز یا تونل های خشک کن، در معرض هوا یا بخار قرار می گیرند تا به مقاومت نهایی خود برسند. این فرایند ممکن است بسته به شرایط دما و رطوبت بین ۲۴ تا ۷۲ ساعت طول بکشد. تولید بلوک سیمانی به ظاهر ساده است، اما به دلیل استفاده از سیمان زیاد و مصرف بالای انرژی برای خشک سازی، یکی از فرآیندهای پرهزینه از نظر زیست محیطی محسوب می شود.
در مقابل، بلوک هبلکس یا بتن گازی اتوکلاو شده (AAC) به روش کاملاً صنعتی و دقیق تولید می شود. ترکیبات اصلی آن شامل سیلیس، آهک، سیمان، پودر آلومینیوم و آب است. در مرحله اول، مواد اولیه در مخازن بزرگ با نسبت های دقیق مخلوط می شوند. سپس پودر آلومینیوم به عنوان عامل گاززا به ترکیب افزوده می شود. واکنش شیمیایی بین آلومینیوم و هیدروکسید کلسیم حاصل از آهک، گاز هیدروژن تولید می کند که باعث ایجاد میلیون ها حفره ریز در داخل بلوک می شود. این حفره ها همان ساختار سلولی خاصی هستند که باعث سبکی، عایق بودن و مقاومت مناسب بلوک هبلکس می گردند. پس از شکل گیری این بلوک ها، برش زنی دقیق با سیم فولادی انجام شده و در نهایت در اتوکلاو ( دستگاه بخار تحت فشار با دمای حدود ۱۸۰ تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد) به مدت چند ساعت پخته می شوند. این مرحله موجب افزایش استحکام، کاهش تخلخل ناخواسته و یکنواختی ابعاد می گردد.
مزیت تولید هبلکس:
نکته : تولید بلوک سیمانی نیاز به تجهیزات پیچیده ندارد و قابل انجام در کارگاه های کوچک است، اما تولید هبلکس نیازمند فناوری اتوکلاو و سیستم کنترل دقیق است. همین موضوع باعث می شود قیمت بلوک هبلکس در نگاه اول بیشتر باشد، اما با توجه به صرفه جویی در زمان، ملات و انرژی، در نهایت گزینه ای مقرون به صرفه تر محسوب شود.
یکی از اصلی ترین معیارهای انتخاب مصالح در ساخت وساز، وزن مخصوص بلوک ها است، زیرا وزن مستقیم مصالح تأثیر قابل توجهی بر بار مرده سازه و در نتیجه بر طراحی فونداسیون و اسکلت ساختمان دارد. در این میان، تفاوت وزنی میان بلوک سیمانی و بلوک هبلکس بسیار چشمگیر است. بلوک سیمانی به دلیل استفاده از سیمان، ماسه و سنگ دانه های طبیعی، چگالی بالایی دارد و وزن هر عدد از آن بسته به نوع و ابعاد ممکن است بین ۱۲ تا ۲۰ کیلوگرم باشد. این وزن بالا موجب افزایش بار کلی سازه شده و نیاز به مصرف بیشتر فولاد و بتن در اسکلت ساختمان را به دنبال دارد. همچنین در هنگام اجرا، حمل و جابجایی بلوک های سیمانی به نیروی انسانی بیشتری نیاز دارد و روند دیوارچینی را کندتر می کند.
در مقابل، بلوک هبلکس به دلیل ساختار متخلخل و سلولی خود، بسیار سبک تر است. وزن هر عدد بلوک هبلکس معمولاً بین ۶ تا ۹ کیلوگرم متغیر است که تقریباً نصف وزن بلوک سیمانی محسوب می شود. این کاهش وزن به صورت مستقیم بر طراحی سازه اثرگذار است و باعث کم شدن بار مرده و در نتیجه کاهش نیاز به مقاطع سنگین فولادی یا بتنی می شود. علاوه بر این، سبکی بلوک هبلکس باعث می شود حمل و نصب آن آسان تر باشد و در زمان ساخت، فشار فیزیکی کمتری به کارگران وارد شود. همین ویژگی یکی از دلایل اصلی انتخاب هبلکس در پروژه های مرتفع و سازه های مدرن است که در آن ها وزن سازه اهمیت ویژه ای دارد.
همچنین از دید ایمنی، سبکی بلوک هبلکس در هنگام بروز زلزله مزیتی بزرگ محسوب می شود، زیرا نیروی واردشده به ساختمان متناسب با جرم کل آن است. هر چه جرم سازه کمتر باشد، نیروهای جانبی ناشی از زلزله نیز کاهش می یابد. در حالی که بلوک سیمانی به دلیل وزن زیاد خود، در چنین شرایطی فشار بیشتری بر سازه وارد می کند. البته باید اشاره کرد که وزن بیشتر بلوک سیمانی در برخی کاربردها مزیت محسوب می شود، چراکه در برابر ضربه و سایش مقاومت فیزیکی بالاتری دارد. با این حال، در اغلب پروژه های جدید، سبک سازی و کاهش مصرف مصالح فلزی، اولویت دارد و از این رو، هبلکس انتخاب منطقی تری برای مهندسان امروزی به شمار می رود.
در بحث عایق حرارتی و صوتی، تفاوت میان بلوک سیمانی و بلوک هبلکس کاملاً محسوس است و نقش مهمی در کیفیت زندگی ساکنان ساختمان دارد. بلوک هبلکس به دلیل ساختار سلولی و وجود میلیون ها حفره ریز درون خود، عملکردی عالی در جلوگیری از انتقال حرارت و صدا دارد. این حفره ها مانند حباب های هوا عمل کرده و مانعی طبیعی برای عبور انرژی حرارتی و صوتی ایجاد می کنند. به همین دلیل، دیوار ساخته شده با بلوک هبلکس می تواند اختلاف دمای بین داخل و خارج ساختمان را تا چند درجه حفظ کند و از هدر رفت انرژی جلوگیری نماید. این ویژگی باعث می شود در فصول گرم، دمای داخلی خنک تر و در زمستان، گرمای داخلی ماندگارتر باشد. در نتیجه، مصرف انرژی برای سرمایش و گرمایش به شکل چشمگیری کاهش می یابد و هزینه های ماهانه خانوار پایین می آید. همچنین خاصیت جذب صدای بالا در بلوک هبلکس، آن را به گزینه ای مناسب برای ساختمان های مسکونی، آموزشی و حتی بیمارستانی تبدیل کرده است.
از سوی دیگر، بلوک سیمانی به علت چگالی بالاتر و نبود فضای خالی در ساختار خود، رسانای بهتری برای حرارت و صوت محسوب می شود. این بدان معناست که گرما یا سرما از طریق دیوارهای سیمانی سریع تر منتقل می شود و برای دستیابی به شرایط حرارتی مناسب در داخل ساختمان، نیاز به مصرف انرژی بیشتری وجود دارد. در زمینه عایق صوتی نیز، بلوک سیمانی نمی تواند مانع موثری برای عبور صدا باشد، مگر آن که از مصالح تکمیلی مانند فوم، پشم سنگ یا لایه های گچ و ملات مخصوص استفاده شود. در مجموع، اگر هدف ایجاد ساختمانی کم مصرف، آرام و دارای آسایش حرارتی بالا باشد، بلوک هبلکس بدون تردید انتخاب برتر است، در حالی که بلوک سیمانی بیشتر برای سازه هایی که اولویت آن ها مقاومت مکانیکی است، به کار می رود.
سرعت اجرا یکی از معیارهای اساسی در انتخاب مصالح ساختمانی است، زیرا هرچه زمان اجرای پروژه کمتر باشد، هزینه های نیروی انسانی و اجاره تجهیزات نیز کاهش می یابد. در این زمینه، بلوک هبلکس به دلیل وزن پایین و ابعاد بزرگ تر نسبت به بلوک سیمانی، برتری محسوسی دارد. وزن کم هبلکس موجب می شود جابه جایی و چیدمان آن در محل ساخت وساز به سرعت انجام گیرد و نیازی به نیروی کار زیاد یا تجهیزات سنگین نباشد. همچنین سطح صاف و یکنواخت این بلوک ها باعث می شود اتصال میان ردیف ها با چسب مخصوص به راحتی انجام شود، در حالی که در بلوک های سیمانی معمولاً باید از ملات ضخیم تری استفاده کرد که زمان اجرا را افزایش می دهد.
از سوی دیگر، تعداد بلوک های موردنیاز در هر مترمربع دیوارچینی با هبلکس کمتر است، زیرا ابعاد آن معمولاً بزرگ تر از بلوک سیمانی است. علاوه بر این، امکان برش آسان بلوک هبلکس با ابزار دستی باعث می شود در هنگام تنظیم ابعاد یا ایجاد فضا برای تأسیسات، سرعت کار افزایش یابد. در مقابل، دیوارچینی با بلوک سیمانی به دلیل وزن زیاد، نیاز به دقت و زمان بیشتری دارد و معمولاً برای تکمیل یک سطح مشابه، نیروی کار بیشتری باید به کار گرفته شود. بنابراین، در پروژه هایی که محدودیت زمانی دارند یا بهره وری بالا موردنظر است، استفاده از بلوک هبلکس انتخابی هوشمندانه و مقرون به صرفه خواهد بود.
ابعاد یکی از ویژگی های مهم در انتخاب مصالح ساختمانی است که به طور مستقیم بر سرعت اجرا، میزان مصرف ملات و دقت در دیوارچینی تأثیر می گذارد. بلوک سیمانی معمولاً در اندازه استاندارد ۲۰×۲۰×۴۰ سانتی متر تولید می شود و در برخی کارگاه ها ممکن است اندکی تغییر ابعاد داشته باشد. این موضوع به دلیل روش های تولید سنتی و متفاوت بودن قالب ها در کارخانه های مختلف است. در نتیجه، در هنگام دیوارچینی با بلوک سیمانی، گاهی نیاز به تنظیمات دستی و اصلاح ابعاد وجود دارد تا سطح نهایی دیوار یکنواخت شود. این مسئله زمان اجرا را افزایش داده و موجب مصرف بیشتر ملات در محل درزها می شود.
در مقابل، بلوک هبلکس در ابعاد بزرگ تر و با دقت بالاتر تولید می شود. اندازه های رایج آن معمولاً ۲۵×۲۵×۶۰ سانتی متر یا حتی بیشتر است و همین تفاوت ابعادی باعث می شود تعداد بلوک های موردنیاز برای پوشش یک سطح مشخص کاهش یابد. علاوه بر این، فرآیند صنعتی و دقیق تولید هبلکس سبب می شود تمامی بلوک ها کاملاً یکنواخت و هم اندازه باشند، به گونه ای که درزهای بین ردیف ها کمتر و صاف تر است. این ویژگی باعث صرفه جویی در مصرف ملات، افزایش سرعت دیوارچینی و بهبود کیفیت ظاهری دیوار می شود. در پروژه های صنعتی، انبوه سازی یا ساختمان های مرتفع، که سرعت اجرا و نظم در کار اهمیت بالایی دارد، انتخاب بلوک هبلکس از نظر ابعاد بسیار به صرفه تر و کارآمدتر از بلوک سیمانی است.
ویژگی جذب آب یکی از عوامل تعیین کننده در دوام و عملکرد مصالح ساختمانی است، به ویژه در مناطقی که رطوبت هوا یا بارندگی زیاد است. بلوک سیمانی به دلیل ساختار متراکم اما دارای منافذ capillary، آب را به سرعت جذب می کند. این جذب سریع می تواند باعث نفوذ رطوبت به درون دیوار، ایجاد شوره زدگی و در درازمدت، پوسته شدن سطح نما شود. اگر بلوک سیمانی به درستی آب بندی یا رنگ آمیزی نشود، احتمال کاهش مقاومت فشاری آن نیز وجود دارد. در مناطق شمالی یا مرطوب، این ویژگی می تواند هزینه های نگهداری ساختمان را افزایش دهد.
در مقابل، بلوک هبلکس به دلیل ساختار سلولی خاص خود، جذب آب بسیار کمتری دارد. هرچند سطح آن در برخورد اولیه ممکن است آب را به صورت سطحی جذب کند، اما نفوذ عمقی رطوبت در آن دشوار است. همین موضوع باعث افزایش دوام دیوارها و جلوگیری از تخریب زودهنگام مصالح می شود. به طور میانگین، میزان جذب آب در بلوک سیمانی بین ۱۲ تا ۱۸ درصد و در بلوک هبلکس حدود ۵ تا ۸ درصد است. در نتیجه، از نظر مقاومت در برابر رطوبت، بلوک هبلکس عملکرد بهتری دارد و گزینه ای مناسب تر برای مناطق بارانی یا ساختمان های دارای سیستم تهویه مرطوب محسوب می شود.
نوع بلوک | درصد جذب آب | مقاومت در برابر رطوبت |
سیمانی | 12 تا 18% | متوسط |
هبلکس | 5 تا 8% | بالا |
میزان مصرف ملات در اجرای دیوارها تأثیر مستقیمی بر هزینه نهایی پروژه و زمان اجرا دارد. در روش سنتی دیوارچینی با بلوک سیمانی، معمولاً از ملات ماسه و سیمان استفاده می شود که ضخامت آن بین ۱۵ تا ۲۰ میلی متر است. این ضخامت بالا نه تنها باعث افزایش مصرف سیمان و ماسه می شود، بلکه زمان گیرش ملات را نیز طولانی تر می کند. از طرفی، به دلیل ناهمواری سطح بلوک های سیمانی، برای پر کردن فواصل و تنظیم تراز دیوار باید از ملات بیشتری استفاده شود. در نتیجه، علاوه بر افزایش هزینه مصالح، وزن دیوار نیز بیشتر می شود و اجرای کار نیازمند دقت و زمان بیشتری است.
در مقابل، بلوک هبلکس به دلیل سطح صاف و یکنواخت خود، نیازی به ملات ضخیم ندارد. این بلوک ها با استفاده از چسب مخصوص هبلکس نصب می شوند که ضخامت آن معمولاً حدود ۳ میلی متر است. این چسب با فرمولی خاص تولید شده و چسبندگی بالایی دارد، به گونه ای که نیاز به ملات سنتی را کاملاً از بین می برد. استفاده از چسب نازک نه تنها باعث کاهش چشمگیر مصرف مصالح می شود، بلکه زمان اجرا را نیز کوتاه تر کرده و در پایان سطح دیوار بسیار صاف تر و آماده تر برای نازک کاری خواهد بود. در نتیجه، از نظر اقتصادی و فنی، بلوک هبلکس به دلیل کاهش مصرف ملات، سرعت بیشتر اجرا و کیفیت نهایی بهتر، در مقایسه با بلوک سیمانی برتری محسوسی دارد.
در سال های اخیر، توجه به ساخت وساز پایدار و حفظ محیط زیست به یکی از دغدغه های اصلی صنعت ساختمان تبدیل شده است. انتخاب مصالحی که با کمترین آسیب زیست محیطی تولید شوند و در چرخه بازیافت قابل بازگشت باشند، یکی از مهم ترین معیارهای مهندسان و معماران امروزی است. در این زمینه، بلوک هبلکس عملکرد بسیار بهتری نسبت به بلوک سیمانی دارد. تولید بلوک هبلکس در مقایسه با بلوک سیمانی به انرژی کمتری نیاز دارد و در فرآیند آن میزان گازهای گلخانه ای و دی اکسیدکربن کمتری منتشر می شود. همچنین مواد اولیه آن شامل سیلیس، آهک و سیمان است که همگی طبیعی و بدون مواد سمی هستند. ساختار سبک و قابل بازیافت این بلوک ها سبب می شود ضایعات ساختمانی در هنگام اجرا یا تخریب سازه به حداقل برسد. علاوه بر این، خاصیت عایق بودن حرارتی و صوتی بلوک هبلکس موجب صرفه جویی در مصرف انرژی در طول عمر ساختمان و کاهش آلودگی صوتی در فضاهای شهری می شود.
در مقابل، تولید بلوک سیمانی به انرژی بیشتری نیاز دارد و فرایند تهیه سیمان به عنوان ماده اصلی آن، از عوامل مهم در تولید گازهای گلخانه ای محسوب می شود. این نوع بلوک ها همچنین به دلیل وزن زیاد و عدم قابلیت بازیافت کامل، در زمان تخریب ساختمان موجب افزایش ضایعات می گردند. به همین دلیل، از نظر زیست محیطی، بلوک هبلکس گزینه ای سبزتر، اقتصادی تر و هماهنگ تر با اصول ساخت وساز پایدار است.
در صنعت ساخت وساز، انتخاب میان بلوک هبلکس و بلوک سیمانی وابسته به نوع پروژه، شرایط اقلیمی، بودجه و سطح انتظارات اجرایی است. بلوک سیمانی از مصالح سنتی و رایج در بازار محسوب می شود و به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه و سادگی تولید، هزینه کمتری دارد. این نوع بلوک مقاومت فشاری بالایی دارد و برای سازه هایی که پایداری و استحکام اهمیت ویژه ای دارد، گزینه ای مطمئن به شمار می رود. بااین حال، وزن زیاد آن موجب افزایش بار مرده ساختمان شده و به همین دلیل نیاز به مصرف بیشتر آهن آلات و بتن در فونداسیون دارد. همچنین جذب آب نسبتاً بالا ممکن است در مناطق مرطوب مشکلاتی مانند شوره زدگی و کاهش دوام دیوار را ایجاد کند.
در مقابل، مزایای بلوک هبلکس باعث شده این نوع مصالح در پروژه های مدرن و انبوه سازی کاربرد بیشتری پیدا کند. این بلوک ها بسیار سبک هستند، خاصیت عایق حرارتی و صوتی بالایی دارند و اجرای دیوار با آن ها سریع تر انجام می شود. علاوه بر این، سبکی هبلکس موجب کاهش وزن کلی سازه و در نتیجه صرفه جویی در مصرف مصالح فلزی و انرژی می شود. اما ممکن است برای برخی سازندگان سؤال باشد که معایب هبلکس چیست؟ در پاسخ باید گفت مهم ترین معایب آن قیمت اولیه بالاتر و نیاز به چسب مخصوص برای نصب است. با این حال، این هزینه ها در مقایسه با صرفه جویی در زمان، انرژی و ملات بسیار ناچیز محسوب می شود. به طور کلی، بلوک سیمانی انتخابی اقتصادی برای پروژه های ساده است، در حالی که بلوک هبلکس بهترین گزینه برای ساختمان های مدرن، مقاوم و کم مصرف انرژی به شمار می آید.
نوع بلوک | مزایا | معایب |
بلوک سیمانی | مقاومت فشاری بالا، قیمت پایین | وزن زیاد، جذب آب بالا |
بلوک هبلکس | سبک، عایق، اجرای سریع | قیمت بالاتر، نیاز به چسب خاص |
هزینه تمام شده مصالح ساختمانی یکی از مهم ترین عوامل در تصمیم گیری مهندسان و کارفرمایان است و به همین دلیل مقایسه قیمت بلوک سیمانی با هبلکس همواره یکی از پرسش های اصلی در پروژه های عمرانی محسوب می شود. در نگاه نخست، ممکن است تصور شود بلوک سیمانی گزینه ای ارزان تر است، زیرا قیمت هر عدد آن نسبت به بلوک هبلکس کمتر است و مواد اولیه موردنیازش به راحتی در دسترس قرار دارد. اما باید در نظر داشت که قیمت خرید تنها بخشی از هزینه واقعی ساخت دیوار را تشکیل می دهد. عوامل دیگری همچون هزینه حمل ونقل، مقدار ملات مصرفی، تعداد کارگران موردنیاز و مدت زمان اجرای کار در محاسبه نهایی نقش مهمی دارند.
از سوی دیگر، بلوک هبلکس اگرچه قیمت واحد بالاتری دارد، اما با کاهش وزن کلی سازه، صرفه جویی در مصرف آهن و بتن، و اجرای سریع تر کار، در مجموع هزینه نهایی پروژه را کاهش می دهد. علاوه بر آن، در زمان استفاده از هبلکس، به دلیل مصرف بسیار کم ملات و استفاده از چسب مخصوص، هزینه های جانبی ساخت نیز کاهش می یابد. به طور میانگین، در محاسبه کلی، ساخت دیوار با بلوک هبلکس حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد ارزان تر از دیوار با بلوک سیمانی تمام می شود. بنابراین می توان گفت بلوک سیمانی در خرید اولیه مقرون به صرفه تر است، اما بلوک هبلکس با توجه به سرعت اجرا، سبکی و کاهش هزینه های غیرمستقیم، در مجموع انتخاب اقتصادی تر و هوشمندانه تری به شمار می رود.
جمع بندی
با توجه به بررسی های انجام شده در این مقاله، می توان نتیجه گرفت که مقایسه بلوک سیمانی با هبلکس نشان دهنده دو مسیر متفاوت در صنعت ساختمان است؛ یکی مسیر سنتی و مقاوم بلوک سیمانی، و دیگری مسیر نوآورانه و سبک بلوک هبلکس. هرکدام از این مصالح با توجه به شرایط اقلیمی، نوع سازه، و بودجه پروژه می توانند انتخاب درستی باشند. بلوک سیمانی از نظر مقاومت فشاری بالا و قیمت خرید اولیه، گزینه ای اقتصادی برای پروژه های ساده یا سازه هایی با بودجه محدود محسوب می شود. در مقابل، بلوک هبلکس به دلیل وزن بسیار کم، عایق بودن حرارتی و صوتی، سرعت بالای اجرا و صرفه جویی در مصرف ملات، انتخابی هوشمندانه برای ساختمان های مدرن، بلندمرتبه و کم مصرف انرژی است.
از نظر زیست محیطی نیز تفاوت هبلکس و بلوک سیمانی قابل توجه است. تولید هبلکس با مصرف انرژی کمتر و قابلیت بازیافت بالا، تأثیر مخرب بسیار کمتری بر محیط زیست دارد و همین ویژگی آن را در دسته مصالح سبز و پایدار قرار می دهد. هرچند قیمت بلوک هبلکس در نگاه نخست بیشتر از بلوک سیمانی است، اما در هزینه نهایی پروژه و عمر مفید ساختمان، کاملاً به صرفه تر تمام می شود. بنابراین، انتخاب میان این دو نوع بلوک باید با درنظر گرفتن تمام عوامل فنی، اقتصادی و زیست محیطی انجام گیرد. در نهایت می توان گفت اگر هدف، ساخت ساختمانی بادوام، سبک، عایق و آینده نگرانه است، بلوک هبلکس بهترین گزینه خواهد بود؛ اما برای سازه های ساده و کم هزینه، بلوک سیمانی همچنان انتخابی مطمئن و اقتصادی است.
سوالات متداول
بلوک سیمانی از ترکیب سیمان، ماسه و آب ساخته می شود، در حالی که بلوک هبلکس با واکنش شیمیایی پودر آلومینیوم و آهک در محیط اتوکلاو تولید شده و ساختاری سبک و متخلخل دارد.
بلوک هبلکس بسیار سبک تر از بلوک سیمانی است و به دلیل وزن پایین، بار مرده سازه را به طور چشمگیری کاهش می دهد.
به دلیل وجود میلیون ها حفره ریز در ساختار سلولی خود، بلوک هبلکس عایق حرارتی و صوتی بسیار بهتری نسبت به بلوک سیمانی محسوب می شود.
بلوک سیمانی مقاومت فشاری بالاتری دارد و برای دیوارهای باربر مناسب تر است، اما هبلکس در دیوارهای غیرسازه ای عملکرد کافی دارد.
در دیوارچینی با بلوک سیمانی ملات بیشتری مصرف می شود، در حالی که بلوک هبلکس با چسب مخصوص و ضخامت کم اجرا می گردد.
به دلیل وزن کمتر و ابعاد بزرگ تر، بلوک هبلکس سریع تر نصب می شود و زمان اجرای پروژه را کاهش می دهد.
در ساختمان های مرتفع، بلوک هبلکس گزینه بهتری است چون وزن سبک آن موجب کاهش فشار بر فونداسیون و اسکلت فلزی می شود.
بلوک هبلکس به دلیل جذب آب پایین و مقاومت در برابر رطوبت، عملکرد مطلوب تری در مناطق مرطوب یا شمالی کشور دارد.
در خرید اولیه بلوک سیمانی ارزان تر است، اما با احتساب ملات، زمان و انرژی، هزینه نهایی استفاده از هبلکس کمتر تمام می شود.
اگر هدف ساخت دیواری سبک، عایق، و مقاوم در برابر حرارت و صوت باشد، بلوک هبلکس بدون شک انتخاب بهتری است.
من محدثه عطائی کارشناس سئو هستم با 3 سال تجربه در حوزه سایت، سئو، تولید محتوا و بهینه سازی فنی وب سایت، به کسب و کارها کمک می کنم تا در نتایج جستجوی گوگل دیده شوند، ترافیک ارگانیک جذب کنند و نرخ تبدیل خود را افزایش دهند.