آلیاژ حافظه دار چیست؟ بررسی کاربرد و مزایا

3 ماه پیش262بازدید0دیدگاه
آلیاژ حافظه دار چیست؟ بررسی کاربرد و مزایا

فرض کنید فلزی را خم می کنید و بعد، تنها با کمی گرما یا تحریک خاص، به طور معجزه آسا به حالت اولش بر می گردد. بله، این فقط یک تخیل علمی نیست؛ واقعیتی است که در آلیاژهای حافظه دار می بینیم. این آلیاژهای شگفت انگیز می توانند پس از تغییر شکل، دوباره به شکل اولیه خود بازگردند. به همین دلیل به آن ها «فلز هوشمند» یا «آلیاژ حافظه شکلی» هم گفته می شود. در این مقاله مرکزآهن به صورت کامل و دقیق بررسی می کنیم که آلیاژ حافظه دار چیست، چه انواعی دارد، از چه موادی ساخته می شود، چه کاربردهایی در زندگی و صنعت دارد و مهم تر از همه، مزایا و معایب آن چیست.

آلیاژ حافظه دار چیست؟

آلیاژ حافظه دار (Shape Memory Alloy یا SMA) نوعی آلیاژ تغییر شکل پذیر است که قادر است پس از تغییر شکل مکانیکی، با اعمال دما یا تحریک مغناطیسی به حالت اولیه خود بازگردد. این خاصیت برگشت پذیری یا به اصطلاح حافظه شکلی نتیجه تغییر فازی بین دو ساختار کریستالی مختلف به نام های مارتنزیت و آستنیت است.

به زبان ساده تر، وقتی شما یک فلز معمولی را خم کنید، شکل جدید را حفظ می کند. اما وقتی یک فلز حافظه دار مانند نایتینول (ترکیب نیکل و تیتانیوم) را خم کنید و سپس آن را گرم نمایید، به شکل اولیه اش برمی گردد. این ویژگی باعث شده که از این آلیاژ در کاربردهای بسیار خاص، از جمله در صنعت پزشکی و فضا استفاده شود.

در دمای پایین، این آلیاژ ها به صورت مارتنزیتی (نرم و شکل پذیر) هستند. اما در دمای بالا به ساختار آستنیتی (سخت و برگشت پذیر) تبدیل می شوند. با همین تغییرات دما، عملکرد بازگشت به حالت اولیه فعال می شود.

 مواد حافظه دار چیست؟

باید بین مواد حافظه دار و آلیاژ حافظه دار تفاوت قائل شد. در حالی که آلیاژ های حافظه دار نوع خاصی از فلزات هستند که این خاصیت را دارند، مواد حافظه دار می توانند غیر فلزی نیز باشند، مانند پلیمرهای هوشمند یا سرامیک های حافظه دار. در واقع مواد حافظه دار یک اصطلاح کلی تر است که تمامی موادی را شامل می شود که قادر به بازگشت به شکل اولیه خود در اثر تحریک خاصی (مانند گرما، نور، مغناطیس یا فشار) هستند. ویژگی های مشترک بین مواد حافظه دار عبارت اند از:

  • قابلیت بازگشت به شکل اولیه
  • حساسیت به محرک های محیطی
  • کاربرد در فناوری های هوشمند

آلیاژ SMAبه عنوان یکی از مهم ترین و پرکاربرد ترین نوع مواد حافظه دار، بیشتر در بخش های مهندسی و پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که انواع دیگر، مانند پلیمرهای حافظه دار، در صنایع نساجی و پزشکی نرم کاربرد دارند.

تاریخچه ساخت آلیاژ حافظه دار
تاریخچه ساخت آلیاژ حافظه دار

تاریخچه ساخت آلیاژ حافظه دار

اولین بار در سال ۱۹۳۲ بود که دانشمندان اتریشی تغییر شکل برگشت پذیر در فلز های خاصی را مشاهده کردند. اما این پدیده برای چند دهه جدی گرفته نشد. تا این که در دهه ۱۹۶۰، در آزمایشگاه نیروی هوایی ایالات متحده، فلز نایتینول کشف شد؛ آلیاژی که قابلیت بازیابی شکل را پس از گرم شدن داشت.

این کشف علمی باعث جلب توجه گسترده ای شد، اما در ابتدا به دلیل هزینه های تولید بالا، چندان مورد استفاده قرار نگرفت. با پیشرفت فناوری تولید و بهبود خواص مکانیکی، استفاده از آلیاژ حافظه دار در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در زمینه هایی مانند پزشکی (ایمپلنت ها و استنت ها) و صنایع نظامی گسترش یافت.

امروزه آلیاژ حافظه دار نه تنها یک تکنولوژی پیچیده بلکه بخشی از زندگی روزمره در حوزه های پزشکی، مهندسی، رباتیک و حتی طراحی پوشاک هوشمند شده است.

مواد تشکیل دهنده آلیاژ حافظه دار چیست؟

مواد تشکیل‌دهنده آلیاژ حافظه‌دار بستگی به نوع آلیاژ دارد، اما یکی از پرکاربردترین آنها فلز حافظه دار نیتینول است که ترکیبی از نیکل و تیتانیوم می‌ باشد. این آلیاژ به‌دلیل توانایی بازگشت به شکل اولیه پس از تغییر شکل مکانیکی، در حوزه‌ پزشکی، مهندسی و حتی صنعت رباتیک کاربردهای زیادی دارد.

کاربرد سیم های حافظه دار مانند نیتینول، اغلب در ابزارهای جراحی، ارتودنسی، ایمپلنت‌های انعطاف‌پذیر و تجهیزات هوشمند دیده می‌ شود که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد. از آن‌جایی‌ که این مواد خواص منحصر به‌ فردی دارند، قیمت آلیاژ حافظه دار معمولا بالاتر از آلیاژهای معمولی است و تحت تاثیر خلوص عناصر تشکیل‌دهنده و کاربرد نهایی آن تعیین می‌شود، اما رابطه مستقیمی با قیمت آهن ندارند.

بیشتر آلیاژهای مورد استفاده در مهندسی پزشکی از ترکیب نیکل و تیتانیوم ساخته می شوند. این ترکیب که به نایتینول معروف است، یکی از پایدارترین و موثر ترین آلیاژها از نظر ویژگی های مکانیکی و زیستی است. در برخی کاربردهای خاص، برای بهبود ویژگی هایی مانند مقاومت در برابر خوردگی یا ارتجاع پذیری، از فلزاتی مانند کروم، آلومینیوم یا منگنز نیز استفاده می شود.

کاربرد آلیاژ حافظه دار

کاربرد آلیاژ حافظه دار

آلیاژهای حافظه دار به دلیل ویژگی منحصر به فرد خود در زمینه های متعددی کاربرد دارند. از پزشکی گرفته تا مهندسی عمران و حتی صنعت فضایی، این فلزات نقش تعیین کننده ای دارند.

استخوان های شکسته

یکی از برجسته ترین کاربردهای این آلیاژها در درمان شکستگی استخوان است. در جراحی ارتوپدی، از ایمپلنت های ساخته شده از آلیاژ حافظه دار استفاده می شود که در دمای بدن به شکل اولیه خود بازمی گردند و استخوان شکسته را در محل مناسب نگه می دارند. این خاصیت موجب بهبود سریع تر و تثبیت بهتر استخوان می شود.

تقویت شریان ها و وریدها

در درمان بیماری های قلبی و عروقی، از استنت های ساخته شده با آلیاژSMA استفاده می شود. این استنت ها در دمای اتاق کوچک هستند، اما با وارد شدن به بدن و رسیدن به دمای بدن، گسترش پیدا کرده و رگ ها را باز نگه می دارند. این کاربرد باعث کاهش نیاز به جراحی های تهاجمی شده و طول عمر بیمار را افزایش می دهد. 

سیم ارتودنسی

سیم های ارتودنسی از آلیاژهایی مانند نایتینول ساخته می شوند. این سیم ها به طور دائم نیروی ثابتی وارد می کنند، بدون اینکه نیاز به تعویض مکرر داشته باشند. خاصیت ارتجاعی و برگشت پذیری این فلزها فرآیند اصلاح موقعیت دندان ها را تسهیل می کند.

عمران و ساختمان سازی

در سازه های مدرن، از این آلیاژها به عنوان فلز هوشمند در اتصالات ضد زلزله، تیرها و سیستم های جذب انرژی استفاده می شود. توانایی جذب انرژی و بازگشت به حالت اولیه پس از زلزله، آن ها را به گزینه ای بی نظیر برای مقاوم سازی سازه ها تبدیل کرده است.

کاربردویژگی‌های عملکردیعنصر اصلی
سیم‌های ارتودنسی، استنت‌هادوام و بازگشت‌پذیری بالانیکل
ایمپلنت‌های پزشکیزیست‌سازگاری، استحکام بالاتیتانیوم
عملگرهای صنعتیهزینه پایین‌تر، رسانایی خوبمس
قطعات الکترونیکیتقویت استحکامروی
آلیاژهای حافظه‌دار مغناطیسیتحریک مغناطیسیآهن

روش ساخت آلیاژ حافظه دار

ساخت آلیاژ حافظه دار فرآیندی بسیار دقیق و مهندسی شده است. چرا که کوچک ترین خطا در ترکیب بندی یا فرآیند حرارتی می تواند عملکرد حافظه شکلی آن را مختل کند. در این بخش مراحل اصلی تولید این آلیاژ برگشت پذیر را بررسی می کنیم.

روش ساخت آلیاژ حافظه دار

انتخاب ترکیبات اولیه

در ابتدا مهندسان باید نسبت های دقیق عناصر مانند نیکل، تیتانیوم، مس، آهن یا روی را بر اساس نیاز کاربردی انتخاب کنند. برای مثال در ساخت نایتینول، نسبت نیکل به تیتانیوم بسیار حیاتی است؛ نسبت های کمتر یا بیشتر می تواند نقطه شروع تغییر فاز را جابجا کند و عملکرد حافظه دار را تغییر دهد.

ذوب و آلیاژسازی

پس از انتخاب ترکیبات، فلزات به کمک کوره های مخصوص (مانند کوره قوسی تحت خلاء یا القایی) ذوب شده و با یکدیگر آمیخته می شوند. این فرآیند باید در محیط کنترل شده انجام شود تا از آلودگی ترکیب جلوگیری شود. در این مرحله است که ترکیب نهایی آلیاژ SMA یا آلیاژ هوشمند شکل می گیرد.

خنک سازی کنترل شده

خنک شدن آلیاژ نقش مهمی در شکل گیری ساختار کریستالی آن دارد. معمولاً از روش هایی مانند خنک سازی تدریجی یا کوئنچ (سرد کردن سریع) برای ایجاد ساختار مارتنزیتی استفاده می شود. این ساختار باعث می شود آلیاژ تغییر شکل پذیر شود اما پس از اعمال حرارت، به شکل آستنیتی و در نتیجه به فرم اولیه خود بازگردد.

عملیات حرارتی

یکی از مهم ترین مراحل در ساخت فلز حافظه دار، انجام عملیات حرارتی دقیق است. در این مرحله، آلیاژ به دماهای مشخصی رسانده شده و برای مدت زمان مشخصی در آن دما نگه داشته می شود. این فرآیند باعث تثبیت خواص حافظه دار می شود.

ماشین کاری و فرم دهی نهایی

بعد از عملیات حرارتی، قطعه به شکل نهایی خود فرم داده می شود. ماشین کاری این آلیاژها دشوار است و نیاز به ابزار مخصوص دارد. چرا که سختی و استحکام بالای آن ها فرآیند برش و تراش را پیچیده تر می کند.

تست و ارزیابی عملکرد

در نهایت، آلیاژ تولید شده تحت آزمون های مختلف مانند آزمون بازگشت شکلی، آزمون کشش، آزمون دمای تغییر فاز و مقاومت در برابر خوردگی قرار می گیرد. فقط آلیاژ هایی که همه استاندارد ها را پاس کنند، برای استفاده در کاربرد های حساس مانند تجهیزات پزشکی تأیید می شوند.

انواع آلیاژ حافظه دار

آلیاژهای حافظه دار به چندین دسته مختلف تقسیم می شوند که هر یک دارای ویژگی ها و کاربردهای خاص خود هستند. در ادامه به مهم ترین انواع این آلیاژها می پردازیم. شناخت این دسته بندی ها به ما کمک می کند تا از هر نوع آلیاژ در جایگاه درست و با حداکثر بهره وری استفاده کنیم.

آلیاژ سوپرالاستیک

این نوع آلیاژ حافظه دار، قابلیت ارتجاعی بسیار بالایی دارد. به طوری که می تواند تا چند برابر طول طبیعی خود کشیده شده و دوباره به حالت اولیه بازگردد، بدون اینکه دچار تغییر شکل دائمی شود. آلیاژ نایتینول یکی از بارزترین نمونه های سوپرالاستیک است. این نوع آلیاژ بیشتر در حوزه پزشکی کاربرد دارد، به خصوص در ساخت استنت ها و سیم های ارتودنسی که نیاز به انعطاف پذیری بالا دارند. ویژگی های اصلی:

  • مقاومت بسیار بالا در برابر خستگی مکانیکی
  • واکنش سریع به تغییر دما
  • قابلیت استفاده در محیط های بیولوژیکی بدون واکنش آلرژی
آلیاژ حافظه دار مغناطیسی

آلیاژ حافظه دار مغناطیسی

نوع دیگری از آلیاژهای هوشمند، آلیاژهای مغناطیسی هستند که به جای گرما، با تحریک مغناطیسی شکل اولیه خود را بازیابی می کنند. این نوع آلیاژ حافظه شکلی معمولاً در کاربرد هایی استفاده می شود که دمای محیط ثابت است ولی امکان استفاده از میدان مغناطیسی وجود دارد.

آلیاژ شکلی

آلیاژ شکلی یا آلیاژ با حافظه شکلی، همان دسته کلی آلیاژهایی هستند که با استفاده از تحریک گرمایی، میدان مغناطیسی یا الکتریکی، می توانند به حالت اولیه بازگردند. این دسته به عنوان زیرمجموعه ای از آلیاژهای حافظه دار در نظر گرفته می شوند، اما نام “شکلی” برای تأکید بر ویژگی بازگشت به شکل اولیه استفاده می شود.

مزایای آلیاژ حافظه دار

مزایای آلیاژ حافظه دار

بدون شک، ویژگی های منحصربه فرد این نوع آلیاژها، آن ها را به مواد بسیار ارزشمند در علوم مهندسی و پزشکی تبدیل کرده اند. در ادامه به مهم ترین مزایای این فلزات هوشمند اشاره می کنیم:

قابلیت بازیابی شکل

بارز ترین مزیت، توانایی بازگشت به شکل اولیه بعد از اعمال تغییر شکل است. این ویژگی به مهندسین اجازه می دهد قطعاتی طراحی کنند که در شرایط مختلف به طور خودکار واکنش نشان دهند.

عملکرد بی صدا و بدون نیاز به موتور

در بسیاری از کاربردها، این آلیاژها می توانند بدون استفاده از سیستم های مکانیکی، عملگرهایی دقیق و بی صدا ایجاد کنند. این مورد در صنایع فضایی و پزشکی اهمیت زیادی دارد.

زیست سازگاری بالا

به خصوص آلیاژهایی مانند نایتینول که دارای ترکیب نیکل و تیتانیوم هستند، کاملاً با بدن انسان سازگار هستند و واکنش ایمنی ایجاد نمی کنند.

دوام بالا در برابر فشار و تغییرات دمایی

فلزات حافظه دار مقاومت بالایی در برابر تنش، فشار و تغییرات دمایی دارند. این ویژگی آن ها را برای شرایط سخت کاری مانند فضا، اعماق دریا یا بدن انسان مناسب کرده است.

صرفه جویی در فضا و وزن

به دلیل اینکه این آلیاژها می توانند چندین عملکرد را همزمان انجام دهند، می توان با استفاده از آن ها از طراحی های پیچیده و سنگین جلوگیری کرد. این ویژگی در صنایع هوافضا و خودروسازی بسیار پرکاربرد است.

معایب آلیاژ حافظه دار

با تمام مزایایی که ذکر شد، آلیاژهای حافظه دار بی نقص نیستند. محدودیت هایی در استفاده از این فلزات وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:

هزینه بالا

یکی از بزرگ ترین معایب، قیمت بالای تولید این آلیاژها است. مواد اولیه خاص، فناوری پیچیده تولید، و فرآیندهای کنترل کیفیت دقیق، هزینه نهایی را افزایش می دهند.

محدودیت در دمای عملکرد

بسیاری از آلیاژهای حافظه دار فقط در بازه خاصی از دما عملکرد دارند. اگر دمای محیط خارج از این بازه باشد، عملکرد آن ها مختل خواهد شد.

حساسیت به خوردگی

برخی آلیاژها به خصوص آن هایی که ترکیبات نیکل یا مس دارند، در محیط های مرطوب یا اسیدی ممکن است دچار خوردگی شوند. البته با روکش های خاص می توان این مشکل را کاهش داد.

سختی در ماشین کاری و شکل دهی

به دلیل ویژگی های مکانیکی خاص، فرآیند ساخت و ماشین کاری این فلزات نسبت به فلزات سنتی سخت تر و پرهزینه تر است.

نحوه عملکرد سیم های حافظه دار

نحوه عملکرد سیم‌ های حافظه‌ دار به ویژگی منحصربه‌ فرد بازگشت‌ پذیری حرارتی آنها بستگی دارد. این سیم‌ ها، که اغلب از آلیاژهایی مانند نیتینول ساخته می‌ شوند، قادرند پس از تغییر شکل در دمای پایین، با افزایش دما به شکل اولیه خود بازگردند. این خاصیت ناشی از تغییر ساختار کریستالی درون فلز بین فاز مارتنزیتی (نرم و شکل‌پذیر) و آستنیتی (سخت و پایدار) است. به همین دلیل، سیم‌ های حافظه‌ دار در بسیاری از کاربردهای هوشمند، از جمله مهندسی پزشکی و عملگرهای الکترومکانیکی، به‌ کار گرفته می‌ شوند.

جمع بندی

آلیاژهای حافظه دار، نمونه ای فوق العاده از پیشرفت های دنیای مواد و متالورژی مدرن هستند. این فلزات هوشمند با توانایی تغییر شکل و بازگشت به حالت اولیه، امکان طراحی سیستم هایی خود تنظیم، قابل تطبیق و مقاوم را فراهم کرده اند.

از درمان شکستگی استخوان تا ساخت پل های مقاوم در برابر زلزله، این آلیاژها نقش مهمی ایفا کرده اند و بدون تردید، آینده ای روشن در پیش دارند. اما باید در نظر گرفت که با وجود همه مزایا، چالش هایی مانند هزینه تولید بالا یا حساسیت به دمای محیط هنوز وجود دارد.

با پیشرفت فناوری، بهبود فرآیندهای تولید، کاهش قیمت ها و کشف ترکیبات جدید انتظار می رود آلیاژهای حافظه دار در صنایع بیشتری حضور یابند و راه را برای ساخت نسل جدیدی از دستگاه ها، سازه ها و تجهیزات پزشکی باز کنند. 

سوالات متداول

آلیاژ حافظه‌ دار در چه صنایعی استفاده می‌ شود؟

آلیاژهای حافظه‌ دار در صنایع مختلفی مانند پزشکی (ایمپلنت‌ها، استنت‌ها، سیم‌های ارتودنسی)، مهندسی عمران (اتصالات ضد زلزله)، فضا و هوافضا (قطعات سبک و مقاوم)، الکترونیک (عملگرها و سنسورها)، خودروسازی و رباتیک کاربرد دارند.

آیا آلیاژ حافظه‌ دار فقط به دما واکنش نشان می‌ دهد؟

نخیر، اگرچه بسیاری از آلیاژهای حافظه دار به گرما واکنش نشان می‌ دهند، برخی از آنها می‌ توانند به تحریک‌های دیگر مانند میدان مغناطیسی، فشار یا تحریک الکتریکی نیز پاسخ دهند.

آیا آلیاژهای حافظه‌ دار گران هستند؟

له، یکی از مهمترین معایب این آلیاژها هزینه بالای تولید آنهاست که به دلیل مواد اولیه خاص، فناوری پیچیده ساخت و کنترل دقیق کیفیت است.

چرا به آلیاژ حافظه دار، آلیاژ هوشمند می‌ گویند؟

زیرا این آلیاژها توانایی بازگشت به شکل اولیه خود را پس از تغییر شکل دارند و می‌ توانند به محرک‌ های محیطی پاسخ دهند، بدون نیاز به سیستم‌ های مکانیکی پیچیده. این ویژگی‌ ها باعث شده آن‌ ها را فلز هوشمند بنامند.

قیمت آهن
نویسنده: مرکزآهن
مرکزآهن

مرکزآهن، مرجعی تخصصی و به روز برای کسب دانش و اطلاع از آخرین تحولات بازار آهن و فولاد است. با وبلاگ جامع ما، همیشه از آخرین اخبار و اطلاعات این صنعت آگاه باشید.

سوالات و نظرات کاربرانشما کاربران عزیز میتوانید نظرات و سوالات خود را در این بخش ثبت کنید
بارگذاری مجدد