به طور کلی در هنگام اجرای هر پروژه ی ساخت و ساز برای افزایش ایمنی به خصوص برای افرادی که از کنار پروژه عبور می کنند باید تمهیدات و یک سری سرپوش های حفاظتی مانند راهرو سرپوشیده موقت احداث شود. این امر باعث می شود از برخورد مصالح احتمالی در هنگام پرتاب ناگهانی به رهگذران و کارگران حاضر در محوطه پروژه و ایجاد خسارات جانی جلوگیری شود، بنابراین از الزامات هر پروژه عمرانی در حین اجرا می باشد. هر چند متأسفانه در برخی پروژه ها شاهد عدم رعایت این مساله هستیم که باعث حوادث جبران ناپذیری می شود.
مشاهده نسخه pdf بایدها و نبایدهای راهرو سرپوشیده موقت
راهرو سرپوشیده موقت یکی از انواع سازه های حفاظتی است که به صورت موقت در پیاده رو ها و سایر محل های گذر برای جلوگیری از خطر ریزش مصالح، وسایل و تجهیزات ساختمانی و برخورد آن به افراد در مجاور کارگاه ساختمانی اعم از کارگران یا عابران معمولی احداث می شود.
راهرو سرپوشیده موقت از سرپوش های حفاظتی بسیار مهم محسوب می شود که باید طبق استانداردهای خاصی ساخته شود. این راهروها باید با توجه به ارتفاع و وضعیت پروژه طوری طراحی و ساخته شوند که بتوانند از ریزش مصالح و ابزار کار بر روی سر افراد به خوبی جلوگیری کنند و هیچ خطری متوجه کسانی که از زیر این راهروها عبور می کنند نشود. زاویه راهرو سرپوشیده موقت باید نسبت به ساختمان در حال ساخت یا تعمیر 30 الی 45 درجه باشد.
احداث راهرو سرپوشیده موقت در امتداد معابر عمومی در کنار کارگاه های ساخت و ساز و تعمیر در موارد زیر الزامی و حتی ضروری می باشد:
هنگامی که می خواهیم راهرو سرپوشیده احداث کنیم باید موارد فنی زیر را نیز برای اجرای آن در نظر داشته باشیم:
تجهیزات و مصالح ساختمانی برای ساخت یک ساختمان یا هر پروژه عمرانی همیشه باید در جایی قرار داده شوند که برای کارگران، عابران پیاده، خودروهای در حال رفت و آمد، تأسیسات عمومی، بناهای مجاور، محیط زیست و... مشکلی ایجاد نکنند. از طرفی دسترسی به آن ها و حمل و نقلشان باید آسان باشد و نباید مانع دسترسی به تجهیزاتی مانند آب، برق، گاز، فاضلاب، مانع دید علائم راهنمایی و رانندگی یا شیرهای آتش نشانی شوند.
به همین دلیل درب های جانبی در هنگام احداث راهرو سرپوشیده زده می شوند تا همه این موارد راحت تر و بهتر رعایت شوند. در هنگام شب نیز باید از علائم درخشان و چراغ های قرمز برای اطلاع رسانی به افراد در حال تردد استفاده شود تا خطری ایجاد نگردد. طبق ضوابط شهرسازی پیمانکاران برای احداث یا تعمیر هر ساختمان می توانند فقط یک سوم پیاده رو را آن هم با پیش بینی کامل تمهیدات و ضوابط ایمنی اشغال نمایند. از طرفی به دلیل سنگین بودن مصالح و نخاله ها کارگران نمی توانند هر بار برای انتقال بارها از ماشین به محل کارگاه یا برعکس کل پیاده رو را دور بزنند. بنابراین باید حتماً درب های جانبی در راهرو سرپوشیده احداث شود تا این موارد آسان تر و با خطر کمتری انجام شوند.
سایر نکات ضروری برای جلوگیری از خسارات جانی افراد رهگذر
علاوه بر احداث راهرو سرپوشیده موقت باید موارد زیر نیز برای جلوگیری از خطرات ناشی از کارگاه های ساختمانی رعایت شود:
در بعضی از کارگاه ها حتی با اینکه موارد زیادی برای جلوگیری از خطرهای جانی رعایت می شود باز هم ممکن است شرایطی ایجاد شود که به دلیل محدودیت فضای کاری احتمال خطر برای همسایگان؛ عابران و اتومبیل های در حال تردد وجود داشته باشد. خوشبختانه در قوانین نوشته شده در مبحث دوازدهم «مقررات ملی ساختمان ایران»، این وضعیت از قبل پیش بینی شده است. احداث راهرو سرپوشیده نیز یکی از این موارد می باشد.
مسئولیت رعایت ضوابط و مقررات مربوط به ایمنی کارگاه های ساختمانی که احداث راهرو سرپوشیده موقت نیز یکی از آن ها می باشد با مجری یا همان پیمانکار طرح است. در واقع طبق بند «12-1-5-1» در آئین نامه «در هر کارگاه ساختمانی، مجری موظف است اقدامات لازم بـه منظـور حفـظ و تأمین ایمنی را به عمل آورد.»
در توضیحات این بند نیز گفته شده است که «هرگاه یک یا چند کارفرما یا افراد خویش فرما، هم زمان، در یک کارگاه ساختمانی مشغول به کار باشند، هر کارفرما در محدوده پیمان خود مسئول اجرای مقـررات ایمنی و حفاظت کار می باشد. کارفرمایانی که هم زمان در یک کارگاه ساختمانی مشغول فعالیت هستند، باید در اجرای مقررات مذکور با یکدیگر همکاری نموده و مجری یا پیمانکار اصلی نیز، مسئول ایجاد هماهنگی بین آن ها است. برقراری بیمه مسئولیت مدنی و شخص ثالث، از مسئولیت های مجری، کارفرما و مسئولین مربوطه نمی کاهد».
سخن آخر
همان طور که ملاحظه کردید بسته به شرایط یک کارگاه ساختمانی نسبت به محیط اطراف و ارتفاع ساختمان، احداث راهرو سرپوشیده موقت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علاوه بر احداث راهرو سرپوشیده موقت رعایت نکات فنی ضروری برای ساخت یک راهروی استاندارد نیز بسیار مهم است. رعایت همه این موارد باعث می شود که خسارات جانی و جبران ناپذیر به حداقل ممکن برسد.