رقابت جهانی بر سر ذخایر معدنی حیاتی، به قطب شمال رسید!

به گزارش مرکزآهن و به نقل از رویترز درباره ذخایر معدنی حیاتی، سهام شرکت معدنیCritical Metals پس از انتشار گزارشی مبنی بر مذاکره دولت آمریکا برای خرید بخشی از سهام این شرکت، با جهشی بیش از ۶۲ درصدی مواجه شد. با احتساب این رشد، بازدهی سهام شرکت از ابتدای سال میلادی تاکنون به بیش از ۹۱ درصد رسیده و ارزش بازار آن در آخرین قیمت های معاملاتی حدود ۷۸۷ میلیون دلار برآورد شده است.

در صورت نهایی شدن این مذاکرات، دولت ایالات متحده به طور مستقیم در پروژه  Tanbreezدر گرینلند سهیم خواهد شد؛ پروژه ای که به عنوان بزرگ ترین ذخیره عناصر نادر خاکی این منطقه شناخته می شود. منابع آگاه اعلام کرده اند گزارش اولیه حاکی از آن است که تبدیل کمک مالی دولت آمریکا به سهام، می تواند معادل حدود ۸ درصد از مالکیت شرکت Critical Metals باشد، هر چند این مذاکرات هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد.

در این گزارش همچنین آمده است که شرکت Critical Metals سال گذشته پروژه Tanbreez را با پرداخت ۵ میلیون دلار نقدی و صدور ۲۱۱ میلیون دلار سهام خریداری کرده است. این شرکت اوایل سال جاری برای دریافت ۵۰ میلیون دلار کمک مالی در چارچوب قانون Defense Production Act درخواست داده بود؛ کمکی که اکنون دولت آمریکا در حال بررسی تبدیل آن به سرمایه گذاری سهامی است. علاوه بر این، Critical Metals به طور جداگانه با یک سرمایه گذار نهادی برای جذب ۳۵ میلیون دلار منابع مالی جدید به منظور توسعه این پروژه به توافق رسیده است.

تحلیلگران بازار معتقدند تمرکز آمریکا بر گسترش دسترسی به منابع معدنی خارج از چین، می تواند در بلند مدت تعادل بازار جهانی فلزات را دستخوش تغییر کند. هر چند عناصر نادر خاکی مستقیماً در صنعت فولاد استفاده نمی شوند، اما تغییر مسیر سرمایه گذاری ها و هزینه های تأمین مواد اولیه، می تواند به صورت غیر مستقیم بر مواردی مانند قیمت آهن نیز اثرگذار باشد.

دولت آمریکا پیش تر نیز با سرمایه گذاری در شرکت های فعال در حوزه لیتیوم و عناصر نادر، به دنبال کاهش وابستگی زنجیره تأمین خود به چین بوده است. این رویکرد در چارچوب تمرکز امریکا بر تولیدات داخلی برای کاهش وابستگی معدنی به چین و ایجاد یک زنجیره تأمین مستقل و پایدار ارزیابی می شود؛ سیاستی که اکنون دامنه آن به پروژه های معدنی خارج از خاک آمریکا نیز گسترش یافته است.

کارشناسان بازار هشدار می دهند که تشدید رقابت دولت ها برای دسترسی به منابع معدنی راهبردی، می تواند نوسانات جدیدی را به بازار مواد اولیه تحمیل کند. این نوسانات از طریق هزینه تولید و عرضه جهانی، ممکن است به صنایع پایین دستی منتقل شود و در نهایت بر قیمت میلگرد و سایر محصولات وابسته به بخش ساخت و ساز تأثیر بگذارد.

در مجموع، تحولات اخیر نشان می دهد پروژه های معدنی در گرینلند و سایر مناطق قطب شمال، دیگر صرفاً موضوعی اقتصادی نیستند، بلکه به یکی از محورهای اصلی رقابت صنعتی و ژئوپلیتیکی قدرت های بزرگ تبدیل شده اند.

به نظر شما ورود مستقیم دولت ها به پروژه های معدنی تا چه اندازه می تواند استراتژی سرمایه گذاری فعالان بازار فلزات را تغییر دهد و بر قیمت ها در سال های آینده اثر بگذارد؟

منبع: خبرگزاری رویترز