طبق گزارش مرکزآهن و به نقل از BigMint در خصوص فولاد هند، تولید سنگ آهن این کشور در بازه آوریل تا آگوست ۲۰۲۵ با ۲ درصد کاهش نسبت به سال گذشته به حدود ۱۱۴ میلیون تن رسید. این افت تولید عمدتاً ناشی از کاهش عملکرد معادن در ایالت اودیشا بوده است. در همین حال، تولید فولاد خام هند در این بازه رشد محسوسی داشته و همین شکاف میان عرضه سنگ آهن و تقاضای فولاد، نگرانی هایی در خصوص تأمین پایدار مواد اولیه ایجاد کرده است.
در پاسخ به این کمبود، واردات سنگ آهن هند جهشی چشمگیر داشته و بنا بر گزارش ها بیش از ۲۰۰ درصد افزایش یافته و به حدود ۴.۳۵ میلیون تن رسیده است. بخش عمده این واردات از برزیل، عمان و استرالیا تأمین می شود؛ کشورهایی که سنگ آهن با عیار بالا و قیمت رقابتی عرضه می کنند.
این تغییرات می تواند پیامدهای گسترده ای برای بازارهای جهانی و منطقه ای داشته باشد. در ایران نیز هر گونه تغییر در عرضه جهانی می تواند فشارهایی بر قیمت آهن وارد کند. در بازار ساخت و ساز، تغییر در روند واردات مواد اولیه احتمالاً بر قیمت میلگرد اثرگذار خواهد بود.
کاهش عرضه محصولات تخت ممکن است عاملی برای افزایش قیمت ورق در بازار داخلی باشد. حتی مقاطع فرعی نیز از این تحولات بی نصیب نخواهند ماند و احتمال دارد شاهد نوساناتی در قیمت ناودانی، نبشی و… هم باشیم.
به نظر شما با ادامه رشد تولید فولاد در هند و وابستگی روزافزون این کشور به واردات سنگ آهن، آیا فرصت مناسبی برای تولیدکنندگان ایرانی فراهم خواهد شد تا سهم بیشتری از بازارهای صادراتی را در اختیار بگیرند؟
من امیر ولی‌زاده، کپی‌رایتر و محتوا نویس با 5 سال سابقه هستم. زندگی در دنیای کلمات را بسیار دوست دارم و هنگام نوشتن، حس آشپزی را دارم که با ترکیب مواد اولیه، غذایی خوشمزه آماده می‌کند. رونق دادن به کسب و کارها در فضای دیجیتال، تخصصی است که از انجام دادن آن، لذت می‌برم.