انتخاب مناسب ترین ماشین برای حمل هرگونه بار از جمله آهن آلات اعم از میلگرد، تیرآهن و ورق آهن معیارها و شرایط ویژه ای داشته که رعایت آن ها سبب سهولت در کار باربری خواهد شد. از جمله مهمترین مواردی که در انتخاب ماشین حمل آهن آلات باید به آن توجه داشت می توان به نوع بار، مسافت جابجایی و حجم و ظرفیت بار اشاره کرد. بر این اساس مشتری بایستی با انواع ماشین های حمل بار آشنایی کامل داشته باشد. مرکزآهن برای اطلاع رسانی بهتر این اطلاعات را در خدمت شما می گذارد. همچنین برای مشاهده قیمت میلگرد میتوانید به سایت مرکزآهن مراجعه کنید. انواع ماشین های باربری به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
از جمله ماشین های باربری بزرگ می توان به کامیون و تریلی اشاره کرد. ماشین های با ظرفیت کمتر شامل خاور، وانت و نیسان می باشد. در جدول زیر انواع ماشین های باربری با توجه به ظرفیت حمل آن ها آورده شده است. نوع بار در انتخاب ماشین حمل بسیار موثر می باشد.
در انتخاب وسیله باربری توجه به مسافت حمل کالا از اهمیت بالایی برخوردار است. برای حمل کالا در مسافت های طولانی بار باید از باد و باران و سایر خطرات به خوبی حفظ گردد.
امروزه ثابت شده است قیمت گذاری در سطح خرده فروشان و شرکت های حمل و نقل تاثیر به سزایی در بهینه سازی زنجیره تامین ایفا می کند. بنابر تحقیقات نه درصد از هزینه های زنجیره تامین مربوط به هزینه های حمل و نقل و موجودی است. هزینه های حمل و نقل نقش به سزایی در قیمت نهایی کالاها دارد. این مساله زمانی که مشتری نهایی به قیمت حساس باشد اهمیت بیشتری پیدا می کند به طوری که با کوچک ترین تغییر قیمت میزان تقاضای کالا نیز تغییرات عمده ای پیدا می کند.
همچنین وقتی کالا از نظر حمل و نقل خاص باشد، هزینه های حمل و نقل به واسطه انحصار در نوع حمل اهمیت بیشتری پیدا می کنند. بنابراین تصمیمات قیمت گذاری در شرکت های حمل و نقل تاثیر قابل توجهی در قیمت نهایی، تقاضا و در نتیجه میزان سود این شرکت ها و کل زنجیره دارد.
انواع تصمیمات در زنجیره تامین را می توان به دو گروه متمرکز و غیر متمرکز تقسیم کرد. در حالت متمرکز یک تصمیم گیرنده که اطلاعات کافی درباره زنجیره تامین دارد با در نظر گرفتن سود کل زنجیره، تصمیمات قیمت گذاری را اتخاذ می کند. وقتی قیمت گذاری به صورت غیر متمرکز است هر یک از اعضا قیمت مربوط به قسمت خود را به صورت مستقل تعیین می نمایند. با توجه به رقابتی که در تعیین قیمت وجود دارد می توان از ابزار نظریه بازی برای این کار استفاده کرد.
زنجیره تامین به عنوان مجموعه ای از اعضای مرتبط با یکدیگر ( از تامین کنندگان گرفته تا تولیدکنندگان، توزیع کنندگان، خرده فروشان و مشتریان) برای برآورده کردن خواسته های مشتریان فعالیت می کنند نقش مهمی در بازار رقابتی ایفا می کند. زنجیره تامین شامل فعالیت های مربوط به تولید تا تحویل محصول نهایی، از تامین کنندگان عمده تا مشتریان خرده است.
زنجیره تامین در حالت کلی از دو یا چند سازمان تشکیل می شود که رسما از یکدیگر جدا بوده و به وسیله جریان های مواد، اطلاعات و جریان های مالی به یکدیگر مربوط می شوند. زنجیره تامین یک مجموعه پویا از جریان اطلاعات، محصول و سرمایه در بین سطوح مختلف است که مشتری تنها یک جز درونی و اثرگذار در آن است. اولین هدف زنجیره تامین ایجاد رضایت برای نیازهای مشتریان در فرایند تامین و همچنین تولید برای خود زنجیره می باشد.
زنجیره تامین تولید
انواع تصمیمات در زنجیره تامین را از نظر زمانی می توان به سه سطح بلند مدت (استراتژیک) میان مدت (تاکتیکی) و کوتاه مدت ( عملیاتی) تقسیم کرد. قیمت گذاری در تمامی این سطوح باید مد نظر قرار گیرد به طوری که سازمان برای شرایط مختلف، سبد استراتژی های مناسب را مشخص نماید تا بتواند با تغییر عوامل کوتاه مدت، از این استراتژی های به خوبی استفاده نماید. در واقع می توان گفت تعیین مدل قیمت گذاری یک تصمیم استراتژیک است که در کوتاه مدت با تغییر پارامترهای اثرگذار در آن قیمت های مختلفی برای کالا و خدمات انتخاب می شود.
هر یک از شیوه های مختلف حمل و نقل نسبت به یکدیگر دارای مزایا و معایبی می باشند. سیستم حمل و نقل جاده ای دارای انعطاف پذیری بیشتر، زمان سفر کوتاه تر، دسترسی بالاتر نسبت به راه آهن است. راه آهن نیز دارای ایمنی، انعطاف پذیری، ظرفیت بالاتر و آلودگی و مصرف انرژی پایین تر است که سبب استفاده حداکثر از راه آهن برای جابجایی بار در سطح جهان گردیده است.
مطالعه سهم حمل و نقل ریلی بار در ایران در مقایسه با حمل و نقل جاده ای و هوایی حاکی از این مطلب است که بیش از 90 درصد از جابجایی کالا در کشور توسط جاده حمل می گردد و سهم حمل و نقل ریلی در حدود 10 درصد است. امروزه حمل و نقل ترکیبی به سبب دارا بودن مزایای هر دو گونه ریلی و جاده ای با تغییر در ساختار وسایل نقلیه و نوع بسته بندی کالاها با استفاده از کانتینر، هزینه و زمان سفر را کاهش داده و ایمنی و سهولت حمل دو چندانی را برای صاحبان کالا فراهم نموده است.
حمل و نقل کانتینری یکی از گونه های مهم حمل و نقل است که جایگاه ویژه ای در حمل بار جهان به خود اختصاص داده است و حمل آن توسط راه آهن دارای مزایای بالقوه ای از جمله جابجایی حجم انبوه کانتینر، هزینه حمل کمتر نسبت به حمل و نقل جاده ای، مصرف سوخت کمتر، آلایندگی کمتر و ... است. با این حال حمل کانتینر با راه آهن از جایگاه بسیار نامطلوبی در ایران برخوردار است.
حمل و نقل ترکیبی پس از انقلاب صنعتی یک عرضه جدید برای صاحبان کالا بود که با بکارگیری کانتینر رشد و توسعه این عرصه شتاب بیشتری گرفت. مدت ها است مشکلات حمل و نقل چند وجهی را کشورهای مختلف از سد راه برداشته اند و با حمایت از کنوانسیون حمل و نقل چندوجهی سازمان ملل مقررات جدید حمل و نقل چند وجهی را از ژانویه سال 1992 مورد اجرا گذاشته اند.
کشور ما با مشکلات زیادی در این زمینه مواجه است که بخشی از آن به عدم سرمایه گذاری لازم و بخشی نیز به بی توجهی مسئولین و متصدیان مربوط می شود. با توجه به قدرتمندی جمهوری اسلامی ایران در حمل و نقل دریایی و با دارا بودن بزرگ ترین ناوگان دریایی در خاورمیانه، عمده مشکلات به حمل و نقل جاده ای و ریلی بر می گردد.
بررسی آمار اداره بنادر و کشتیرانی ایران نشان می دهد که سهم صادرات کالا به صورت کانتینری در سال های مختلف کمتر از 22 درصد بوده است و در سال 1392 تنها به 15 درصد از مجموع تناژ صادراتی کشور رسیده است.
کانتینرها بر اساس ابعاد، وزن و اندازه توسط سازمان بین المللی استاندارد ایزو طبق جدول زیر طبقه بندی می گردند.
دو نوع متعارف کانتینر در ایران عبارتند از: کانتینر 20 فوت (دارای طول تقریبا 6 متر) و کانتینر 40 فوت (دارای طول تقریبا 12 متر) هر کانتینر 20 فوت باردار، معادل یک TEU و هر کانتینر 40 فوت باردار معادل دو TEU می باشد.
مشخصات کانتینرها براساس ایزو iso 1496
وجود مزایای فراوان حمل و نقل کانتینری نسبت به حمل کالا به صورت فله باعث شده است که اکثر کالاها به صورت کانتینری در جهان حمل گردند.
از جمله مهمترین این مزایا عبارتند از
علاوه بر مزایای فراوان حمل و نقل کانتینری این شیوه حمل و نقل در جهان معایبی نیز دارد که تعدادی از آن ها عبارتند از:
نیاز به سرمایه گذاری سنگین
بازگشت کانتینر خالی: ناهماهنگی بین صادرات و واردات کالا، معضلی به نام کانتینر خالی را به وجود آورده است. از آن جایی که کانتینر جزو دارایی های این خطوط بوده و برای تهیه آن هزینه های بسیاری صرف شده است، زمانی که کانتینرهای یک کشتی در اسکله بندر تخلیه می شوند، اگر ظرف مدت کوتاهی این کانتینرها مجددا به چرخه عملیاتی خطوط کشتیرانی باز نگردند این شرکت ها از سرمایه خود نمی توانند بهره برداری درستی داشته باشند. لذا ناگریز تصمیم به ترک آن بندر می گیرند، که در این صورت، بازنده اصلی مناطق اطراف این بنادر یا حتی کشوری که دچار عدم توازن در صادرات و واردات است خواهد بود.
تناسب بین ابعاد کالا و کانتینر
به دلیل محدودیت ابعاد کانتینر تعدادی از کالاها امکان کانتینری شدن ندارند.
هزینه های جانبی مانند هزینه بسته بندی کالاها
وابستگی به قوانین بین المللی
واقعیت این است که در کشور ایران حمل و نقل کالا از طریق جاده، با وجود این که از نظر میزان مصرف فراورده های نفتی رقم بالایی را تشکیل می دهد اما به دلیل انعطاف پذیری در انتخاب مسیر و مقدار کالا، تعداد دفعات بارگیری کمتر، کنترل دائمی بر روی کالا در طی مسیر و سهولت دسترسی به مراکز تولید و جذب، در دسترس بودن وسیله نقلیه، زمان کمتر در رسیدن کالا به مقصد به ویژه برای حمل کالاهای گران قیمت، گسترش شبکه راه های کشور، عدم گسترش شبکه سراسری راه آهن ( به دلیل کوهستانی بودن قسمت عمده کشور) حمل کالاهای ترافیکی و ده ها مزیت دیگر موجب شده است تا درصد بالایی از حمل و نقل بر عهده این بخش باشد.
متاسفانه در وضعیت کنونی کامیون های فعال در حمل و نقل جاده ای بدون هیچ گونه سازماندهی و برنامه ریزی مدیریت حمل و نقل جاده ای کالا را بر عهده گرفته و باعث گردیده اند تا هرگونه تفکر و برنامه ریزی برای بهینه سازی حمل و نقل کشور از کنترل برنامه ریزان خارج گردد.