
به گزارش مرکزآهن و به نقل از خبرگزاری ایسنا در خصوص تدابیر جدید اتحادیه اروپا برای حمایت از صنعت فولاد، بروکسل تصمیم گرفته است محدودیت های وارداتی را گسترده تر و فراگیرتر از گذشته اعمال کند. این سیاست به دلیل کاهش ظرفیت تولید فولاد اروپا از سال ۲۰۰۸ تاکنون اتخاذ شده و هدف آن افزایش انگیزه سرمایه گذاری و جلوگیری از فشار ناشی از تولید مازاد جهانی فولاد است.
این محدودیت ها تمامی واردات فولاد را در بر می گیرد و دیگر تنها شامل کشور یا منطقه خاصی نیست. همچنین اتحادیه اروپا بر شفافیت منشا محصولات تاکید کرده تا امکان دور زدن تعرفه ها از بین برود. این رویکرد نه تنها از تولید داخلی حفاظت می کند بلکه به گفته کارشناسان می تواند در بلندمدت بر ثبات قیمت آهن در بازارهای اروپایی اثرگذار باشد.
از سوی دیگر، همکاری نزدیک اتحادیه اروپا با ایالات متحده در این زمینه اهمیت زیادی دارد. این دو قدرت اقتصادی در تلاش هستند با ایجاد هماهنگی بیشتر، رقابت جهانی را به سمت شرایط منصفانه تر سوق دهند. چنین روندی در کوتاه مدت ممکن است هزینه واردات فولاد را افزایش دهد و زنجیره تامین صنایع پایین دستی را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، نقش این سیاست ها در کاهش فشار واردات و حمایت از بازار داخلی می تواند بر تغییرات قیمت میلگرد نیز بازتاب داشته باشد.
در عین حال، بروکسل تلاش می کند بین حمایت از تولیدکنندگان داخلی و تامین مواد اولیه برای صنایع پایین دستی تعادل ایجاد کند. چرا که افزایش بیش از حد محدودیت ها می تواند به صنایع مصرف کننده فولاد فشار وارد کند. تحلیلگران معتقدند اگر سیاست گذاری با دقت بیشتری انجام شود، این تدابیر می تواند علاوه بر حمایت از سرمایه گذاری های جدید، ثبات بیشتری در بازار جهانی ایجاد کند و حتی بر شاخص هایی مانند قیمت تیرآهن اثر غیر مستقیم داشته باشد.
به نظر شما این سیاست های حمایتی اتحادیه اروپا می تواند در بلندمدت به تعادل بازار جهانی فولاد منجر شود؟
