با وجود رکود تقاضا در بازار داخلی چین، قیمت ها در بخش نیمه ساخته و نهایی فولاد از اوایل میانه اوت رو به بالا گذاشت. به گزارش مرکزآهن و به نقل از BigMint در خصوص قیمت بیلت چین، بیلت تانگشان در ۱۱ اوت با جهش ۳۰ یوانی به ۳,۱۰۰ یوان به ازای هر تن (حدود ۴۳۱ دلار با (VAT رسید و هم زمان قرارداد اکتبر میلگرد در بورس شانگهای نیز ۳۱ یوان رشد کرد و حوالی ۳,۲۴۴ یوان/تن (≈۴۵۲ دلار/تن) ایستاد. علت این پایداری گران تر شدن مواد اولیه، بهبود حاشیه سود کارخانه ها تا حدود ۷۰ دلار/تن و حمایت های سیاستی بوده است.
تصویر کلی بازار: افت تقاضا، اما کف قیمتی محکم تر
با وجود اینکه چند روز بعد، نوسان گیری بازار، قیمت ها را موقتاً آرام کرد (برای نمونه، ۱۸ تا ۲۲ اوت گزارش ها از ۳,۰۳۰–۳,۰۵۰ یوان/تن برای بیلت و نوسان خفیف میلگرد ۳,۱۱۸–۳,۱۳۷ یوان/تن حکایت داشت) اما ترکیب مواد اولیه گران تر، سود مثبت فولادسازان و حتی برنامه برخی نواحی برای کاهش تولید در اواخر اوت و اوایل سپتامبر اجازه نداد مسیر نزولی عمیقی شکل بگیرد. گزارش مرکزآهن، خبر از برنامه احتمالی افزایش ۲۰۰–۳۰۰ یوانی قیمت های سپتامبر توسط یکی از فولادسازان بزرگ (Baosteel) داده است که می تواند بر قیمت آهن اثرگذار باشد.
تاثیر این خبر بر بازار ایران
چین به عنوان مرجع قیمتی فولاد آسیا، روی انتظارات معامله گران داخلی اثر می گذارد. قیمت تیرآهن، و سایر مقاطع فولادی در تحلیل روزانه صرفاً تابع ساخت و ساز داخلی نیست؛ سیگنال های چین می تواند در ذهنیت خریداران تأثیر بگذارد.
اگر روند مثبت بیلت و میلگرد در شرق آسیا دوام بیاورد، معمولاً در سبد پروژه ها قیمت میلگرد به عنوان شاخص مقاطع طویل حساس تر می شود و پیمانکاران زمان بندی خرید را محتاطانه تر می چینند. از سوی دیگر، سفارش های صنعتی به سمت ورق های ساختمانی و صنعتی می تواند مسیر قیمت ورق را نیز تغییر دهد.
به بیان ساده، ثبات نسبی در چین در صورتی که با کشش تقاضا همراه شود، برای فعالان داخلی به منزله هشدار پوشش موجودی و بازنگری در تقویم خرید است.
با توجه به اینکه تقاضای داخلی چین هنوز قدرتمند نیست، آیا رشد قیمت ها تقاضای داخلی چین و به تبع آن، تقاضای فولاد در ایران بهبود خواهد یافت؟
