چین، بزرگ ترین تولید کننده فولاد جهان، در مسیر گذار به تولید فولاد سبز با چالش های قابل توجهی رو به رو شده است. به گزارش مرکزآهن و به نقل از GMK center در مورد هوای پاک و تولید فولاد به روش کوره قوس الکتریکی، چین همچنان به شکل قابل توجهی از رقبای جهانی خود در استفاده از کوره های قوس الکتریکی (EAF) عقب است.
در حالی که متوسط جهانی سهم تولید فولاد به روش EAF حدود ۳۰ درصد است، این سهم در چین طی بیش از یک دهه گذشته تقریباً ثابت و حدود ۱۰ درصد باقی مانده است. برای مقایسه، ایالات متحده با ۷۱.۸ درصد، هند با ۵۸.۸ درصد و ژاپن با ۲۶.۲ درصد به مراتب عملکرد بهتری داشته اند.
چین برای دستیابی به اهداف اقلیمی سال ۲۰۲۵ ناچار است تولید فولاد با روش سنتی کوره بلند (BF-BOF) را بیش از ۹۰ میلیون تن نسبت به سطح سال ۲۰۲۴ کاهش دهد. در غیر این صورت، انتشار دی اکسید کربن ناشی از این صنعت بیش از ۱۶۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت؛ رقمی که تقریباً معادل کل انتشار کربن صنعت فولاد در اتحادیه اروپاست.
نکته نگران کننده این است که نرخ بهره برداری از کوره های بلند در چین از ۸۵.۶ درصد در سال ۲۰۲۱ به ۸۸.۶ درصد در نیمه نخست ۲۰۲۵ افزایش یافته، در حالی که بهره برداری از کوره های قوس الکتریکی از ۵۸.۹ درصد به ۴۸.۶ درصد کاهش پیدا کرده است. این روند نه تنها به معنای فاصله گرفتن از اهداف کربن زدایی است، بلکه می تواند فشار مضاعفی به بازارهای جهانی وارد کند و باعث ایجاد نوسانات در قیمت آهن و سایر مقاطع فولادی شود.
شرایط سخت اقتصادی، هزینه بالای برق و عدم ثبات در تأمین قراضه باعث شده بسیاری از تولید کنندگان فولاد با کوره های قوس الکتریکی در چین یا خطوط تولید خود را متوقف کنند یا با خطر ورشکستگی مواجه شوند. حتی در حالی که واردات قراضه در سال گذشته آزادسازی شده، حجم واردات به نصف کاهش یافته و به نوبه خود فشار بیشتری بر تولید وارد کرده است.
از سوی دیگر، چنین اختلالاتی در زنجیره تأمین و تولید فولاد می تواند بر قیمت میلگرد، ورق و… در بازارهای جهانی تأثیر گذار باشد. تولید محدود فولاد با کیفیت بالا و با استانداردهای زیست محیطی، به ویژه در شرایط رکود برخی کارخانه های قوس الکتریکی، سبب کاهش عرضه و در نتیجه رشد احتمالی قیمت ها خواهد شد. قیمت تیرآهن نیز ممکن است از این وضعیت متأثر شود، چرا که بخش بزرگی از تولید آن ها به نوع فولاد خام و نحوه تولید آن بستگی دارد.
در کنار این مسائل، عدم تعادل در عرضه و تقاضا می تواند بر قیمت لوله و سایر آهن آلات اثرگذار باشد، به ویژه در بازارهای صادراتی که وابستگی زیادی به کیفیت، پایداری تولید و میزان آلایندگی دارند.
در مجموع، عقب ماندگی چین در توسعه فناوری های تولید فولاد پاک، نه تنها چالشی بزرگ برای تحقق تعهدات اقلیمی این کشور است، بلکه می تواند تعادل بازار جهانی آهن و فولاد را نیز به هم بزند. فعالان اقتصادی، صنایع ساختمانی و حتی خریداران خرد باید نسبت به تغییرات آتی در قیمت ها و روند تولیدات جهانی، توجه ویژه ای داشته باشند.
