
مالزی با انتشار نقشه راه صنعت فولاد ۲۰۳۵ گام بلندی در مسیر تحول پایدار برداشت. به گزارش مرکزآهن و به نقل از رویترز در خصوص برنامه مالزی برای فولاد سبز، دولت این کشور قصد دارد با اصلاح ساختار تولید، کنترل ظرفیت مازاد و اجرای مالیات کربن، مسیر کربن زدایی صنعت فولاد را تا سال ۲۰۵۰ به طور کامل طی کند.
طبق این طرح، از سال ۲۰۲۶ مالیات کربن در بخش فولاد اعمال خواهد شد و درآمد حاصل از آن به صندوقی برای حمایت از پروژه های سبز اختصاص می یابد. همچنین از سال ۲۰۲۷ طرح تجارت انتشار کربن آغاز می شود تا تولیدکنندگان فولاد با کاهش گازهای گلخانه ای و استفاده از فناوری های پاک، در رقابت جهانی باقی بمانند.
یکی از چالش های کلیدی صنعت فولاد مالزی، ظرفیت مازاد تولید است. برآوردها نشان می دهد تا سال ۲۰۳۰ ظرفیت تولید فولاد این کشور به حدود ۴۱ میلیون تن می رسد، در حالی که تقاضای داخلی کمتر از ۱۵ میلیون تن خواهد بود. این شکاف بزرگ، منجر به کاهش بهره وری و افزایش هزینه های تولید شده است.
تحلیلگران معتقدند اجرای چنین برنامه هایی در منطقه می تواند روند قیمت آهن آلات را در سطح جهانی تحت تأثیر قرار دهد. در صورت افزایش هزینه های تولید و اعمال مالیات های زیست محیطی، احتمال رشد قیمت میلگرد و سایر محصولات فولادی در بازارهای بین المللی وجود دارد. از سوی دیگر، صنایع داخلی کشورهایی مانند ایران نیز ممکن است با اثرات غیر مستقیم این سیاست ها مواجه شوند.
در همین راستا، برخی کارشناسان بر این باورند که تغییر سیاست های تولید سبز می تواند در بلند مدت بر قیمت تیرآهن در بازار داخلی تأثیرگذار باشد، به ویژه اگر نرخ جهانی شمش فولاد افزایش یابد. از سوی دیگر، رشد هزینه های انرژی و حمل و نقل ممکن است موجب تغییراتی در قیمت لوله و پروفیل در بازار ایران نیز شود.
این گزارش تأکید می کند که این نقشه راه بخشی از تعهد گسترده تر مالزی به سمت اقتصاد کم کربن است؛ رویکردی که بسیاری از کشورهای صنعتی دیگر نیز در حال دنبال کردن آن هستند. این حرکت می تواند نقشه تجارت جهانی فولاد را در دهه آینده به طور اساسی تغییر دهد.
به نظر شما، حرکت کشورهایی مانند مالزی به سمت فولاد سبز، در آینده بر قیمت آهن ایران هم اثر خواهد گذاشت؟
