
دسترسی سریع به محتوای این مطلب
ناشاقولی ستون فلزی یکی از مهم ترین پارامترهایی است که در اجرای سازه های فولادی باید به دقت کنترل شود. هرگونه انحراف از شاقول در ستون ها می تواند باعث انتقال نامتعادل بارها، افزایش لنگرهای اضافی و در نتیجه کاهش ایمنی سازه شود. به همین دلیل، مبحث دهم مقررات ملی ساختمان در طرح و اجرای ساختمان های فولادی حدود مشخصی برای ناشاقولی مجاز ستون فلزی تعیین کرده است. در پروژه های صنعتی و ساختمانی، رعایت شاقولی بودن ستون ها نقش کلیدی در عملکرد صحیح سازه دارد.
حتی انحرافی کوچک، مثلاً چند میلی متر، می تواند در طبقات بالا به چند سانتی متر افزایش یابد. این مسئله به ویژه در سازه های مرتفع یا سوله های صنعتی با دهانه بزرگ اهمیت دوچندان دارد. توجه به رواداری ستون فلزی، استفاده از ابزار دقیق مانند تئودولیت یا لیزر لول و کنترل مداوم در حین نصب می تواند از بروز انحرافات جدی جلوگیری کند. علاوه براین، هزینه اصلاح ستون های منحرف شده بسیار بیشتر از پیشگیری اولیه است؛ بنابراین در کنترل ناشاقولی باید همان دقتی را به کار برد که در خرید و انتخاب مصالحی مانند قیمت آهن در نظر گرفته می شود.

طبق مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، میزان حداکثر ناشاقولی ستون فلزی بستگی به ارتفاع ستون و نوع سازه دارد. این مقدار معمولاً با توجه به ارتفاع ستون، دقت اجرا و نوع کاربری سازه تعیین می شود. در طراحی و اجرای اسکلت های فلزی باید دقت شود که ستون ها تا حد ممکن در محور خود قرار گیرند. کنترل این انحراف ها به صورت مرحله ای انجام می گیرد تا در نهایت اختلافی بین محور طراحی و وضعیت واقعی ستون وجود نداشته باشد. به طور کلی، مقدار مجاز انحراف ستون در جهت طولی یا عرضی، برابر است با:
۱/۱۰۰۰ ارتفاع ستون یا حداکثر ۱۰ میلی متر (هر کدام کمتر باشد).
به بیان ساده تر، اگر ارتفاع ستون ۴ متر باشد، میزان رواداری ناشاقولی ستون فلزی حداکثر ۴ میلی متر است. برای ستون های بلندتر، این عدد به صورت نسبی محاسبه می شود تا پایداری کلی سازه حفظ شود. در سازه های خاص مانند سوله ها و اسکلت های فولادی صنعتی، آیین نامه های تکمیلی مانند AISC یا AWS نیز حدود سخت گیرانه تری را ارائه می دهند. در این موارد، کنترل رواداری شاقولی ستون سوله باید با ابزار دقیق انجام شود تا از بروز تمرکز تنش در اتصالات جلوگیری گردد. همچنین لازم است پس از نصب نهایی ستون ها، نتایج اندازه گیری در فرم کنترل کیفی (QC) ثبت شود تا در زمان تحویل به ناظر پروژه، مستندات مربوط به رواداری مجاز ناشاقولی ستون موجود باشد. در این مرحله، اطلاع از قیمت تیرآهن نیز در برآورد هزینه اصلاح یا تعویض ستون مؤثر است.
برای اندازه گیری دقیق ناشاقولی ستون فلزی، ابتدا باید یک مبنای مرجع شاقولی (معمولاً از کف یا فونداسیون) تعیین شود. سپس با استفاده از ابزارهایی مانند شاقول سیمی، تراز لیزری، یا دوربین تئودولیت، محور واقعی ستون نسبت به محور طراحی مقایسه می گردد. در روش سنتی، شاقول از بالاترین نقطه ستون آویزان می شود و فاصله بین نخ شاقول و سطح ستون در بالا و پایین اندازه گیری می گردد. اختلاف این دو مقدار میزان انحراف از شاقول را مشخص می کند.
در پروژه های مدرن، استفاده از تئودولیت دیجیتال یا توتال استیشن دقت بسیار بالاتری دارد. این دستگاه ها می توانند حداکثر ناشاقولی ستون فلزی را تا دقت کسری از میلی متر ثبت کنند. پس از اندازه گیری، مقادیر با جدول رواداری ستون فلزی مقایسه شده و در صورت تجاوز از حد مجاز، اقدام به اصلاح یا تنظیم مجدد ستون می شود. همچنین توصیه می شود در هنگام جوشکاری و نصب نبشی ها یا صفحه ستون ها، انحراف احتمالی بلافاصله کنترل شود تا از گسترش خطا جلوگیری گردد. مراحل اندازه گیری ناشاقولی ستون فلزی معمولاً به صورت زیر انجام می شود:

ناشاقولی ستون فلزی می تواند در اثر عوامل مختلفی در مراحل تولید، نصب یا بهره برداری ایجاد شود. یکی از رایج ترین علل آن نصب نادرست صفحه ستون (Base Plate) است که منجر به قرارگیری ستون با زاویه ای نسبت به محور عمود می شود. عامل دیگر جوشکاری غیراصولی است. حرارت ناشی از جوش باعث انقباض یا انبساط غیریکنواخت در مقاطع فولادی می شود و در نهایت ستون را از حالت شاقول خارج می کند. در سازه های سنگین، اگر جوش به صورت نامتقارن انجام گیرد، این اثر بیشتر خواهد بود.
همچنین، نشست ناهمگون فونداسیون، استفاده از تیر یا بادبندهای نامناسب، یا خطا در مونتاژ اولیه سازه می تواند موجب رواداری ناشاقولی ستون فولادی شود. حتی تغییرات دما و رطوبت در پروژه های بزرگ باعث انحرافات جزئی اما تجمعی در قاب فولادی خواهند شد. به همین دلیل، پیشگیری از ناشاقولی نیازمند کنترل مداوم در همه مراحل ساخت، از کارگاه تولید تا نصب در محل پروژه است. علل اصلی ناشاقولی در ستون فلزی شامل موارد زیر است:
روش های اصلاح ناشاقولی ستون فلزی را می توان به چند دسته اصلی تقسیم کرد که بسته به میزان انحراف، نوع سازه و شرایط اجرایی انتخاب می شوند. هر روش مزایا و محدودیت های خاص خود را دارد و باید متناسب با شدت انحراف انتخاب شود. در این فرآیند، ابتدا باید میزان انحراف دقیق اندازه گیری شده و سپس روش مناسب تعیین گردد. اجرای صحیح این مراحل تضمین می کند که اصلاح بدون آسیب به سایر بخش های سازه انجام شود.
افزون بر این، هر نوع اصلاح باید تحت نظارت ناظر فنی و بر اساس استانداردهای مبحث دهم مقررات ملی انجام شود. اگر پس از نصب، ستون از محور شاقول خارج شده باشد، بسته به میزان انحراف، روش های مختلفی برای اصلاح وجود دارد. در انحراف های جزئی (کمتر از رواداری مجاز ناشاقولی ستون)، می توان از گوه گذاری یا تنظیم پیچ های مهاری صفحه ستون استفاده کرد. در مواردی که انحراف بیشتر است، روش های دقیق تری مانند گرم کردن موضعی (Heat Straightening) یا استفاده از جک هیدرولیکی برای بازگرداندن ستون به حالت عمود به کار می رود.
در برخی پروژه ها، اگر انحراف بیش از حد باشد و اصلاح ممکن نباشد، باید ستون تعویض شود. این اقدام گرچه پرهزینه است، اما از خطرات بلندمدت مانند شکست اتصالات یا ناپایداری سازه جلوگیری می کند. در هر صورت، اصلاح ناشاقولی باید تحت نظر ناظر فنی و براساس استانداردهای مبحث دهم و جدول رواداری مجاز ناشاقولی ستون فلزی انجام شود.

یکی از مهم ترین مراحل کنترل کیفیت، نظارت بر شاقولی بودن ستون ها در حین اجرا است. بهترین زمان برای اندازه گیری، قبل از جوشکاری نهایی یا بتن ریزی اطراف صفحه ستون است. در این مرحله امکان تنظیم وجود دارد. پیمانکار باید پس از نصب هر ستون، با تراز لیزری یا تئودولیت، میزان انحراف را بررسی کند. اگر مقدار میزان ناشاقولی ستون بیش از حد مجاز باشد، بلافاصله باید تنظیم انجام گیرد. نکته دیگر، ثبت مستندات کنترل کیفیت است. هر ستون باید دارای فرم QC با ذکر مقدار رواداری ستون فلزی و تاریخ اندازه گیری باشد. این مستندات در پایان پروژه برای تحویل به ناظر و کارفرما ضروری است. رعایت این موارد علاوه بر افزایش دقت اجرا، در جلوگیری از هزینه های اضافی مرتبط با اصلاح بعدی نیز نقش مهمی دارد.
پیش از ارائه جدول رواداری ستون فلزی، لازم است بدانیم که این جدول تنها زمانی معتبر است که شرایط اجرایی پروژه و نوع سازه با استانداردهای آیین نامه همخوانی داشته باشد. معمولاً در پروژه های ساختمانی، به ویژه در اسکلت های فولادی چندطبقه، کنترل شاقولی ستون ها با دقت بسیار بالا انجام می شود زیرا انحراف جزئی در طبقات پایین می تواند در طبقات بالاتر به چندین میلی متر یا حتی سانتی متر تبدیل شود. به همین دلیل، پیش از مراجعه به جدول، باید مشخص شود ارتفاع ستون، نوع سازه (صنعتی یا مسکونی) و شرایط محیطی مانند دما و رطوبت چه تأثیری بر میزان انحراف دارند.
در پروژه های صنعتی مانند سوله ها، کنترل ناشاقولی به صورت مرحله ای انجام می شود و نتایج در فرم های کنترل کیفی ثبت می گردد. علاوه براین، نوع اتصال ستون ها (جوشی یا پیچی) و نحوه نصب صفحه ستون تأثیر قابل توجهی بر میزان مجاز انحراف دارند. اگر ستون ها به صورت پیچی نصب شوند، امکان تنظیم دقیق تری فراهم است و در صورت وجود خطا، اصلاح سریع تر انجام می گیرد. بنابراین مطالعه و استفاده از جدول رواداری، تنها در صورتی مؤثر خواهد بود که شرایط اجرایی پروژه با استانداردهای ذکرشده تطبیق داشته باشد. این جدول براساس استانداردهای داخلی و بین المللی تهیه شده و در طراحی و اجرای اسکلت فلزی، مرجع اصلی کنترل حداکثر ناشاقولی ستون محسوب می شود.
ارتفاع ستون (متر) | حد مجاز ناشاقولی (میلی متر) | نوع سازه | توضیحات |
تا 3 متر | 3 میلی متر | سازه معمولی | مطابق مبحث دهم |
3 تا 6 متر | 5 میلی متر | صنعتی یا تجاری | بر اساس رواداری ستون فولادی |
بیش از 6 متر | 1/1000 ارتفاع | سوله یا سازه بلند | نیاز به کنترل دقیق با تئودولیت |
جمع بندی
ناشاقولی مجاز ستون فلزی از جمله مسائل مهم در کنترل کیفیت اجرای اسکلت های فولادی است. رعایت شاقولی بودن ستون ها باعث توزیع یکنواخت نیروها، افزایش پایداری کلی سازه و جلوگیری از تمرکز تنش در اتصالات می شود. بر اساس الزامات ناشاقولی ستون مبحث 10 مقررات ملی ساختمان، میزان انحراف مجاز باید به دقت رعایت شود تا ایمنی و دوام سازه تضمین گردد.
در طول اجرای پروژه، اندازه گیری مستمر ناشاقولی، استفاده از ابزارهای دقیق مانند تئودولیت و تراز لیزری و ثبت نتایج در فرم های کنترل کیفی ضروری است. در صورت مشاهده انحراف بیش از حد، باید بلافاصله اقدامات اصلاحی انجام گیرد تا از گسترش خطا در طبقات بعدی جلوگیری شود. پایبندی به استانداردهای طراحی و اجرا، آموزش نیروهای فنی و استفاده از مصالح باکیفیت از جمله مهم ترین عوامل در پیشگیری از ناشاقولی و حفظ ایمنی سازه محسوب می شوند.
سوالات متداول
بر اساس مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، حداکثر ناشاقولی ستون فلزی نباید از ۱/۱۰۰۰ ارتفاع ستون یا ۱۰ میلی متر بیشتر باشد. در سازه های ویژه، این مقدار ممکن است با نظر ناظر کاهش یابد.
با استفاده از شاقول سیمی، تراز لیزری یا تئودولیت دیجیتال محور ستون نسبت به محور طراحی کنترل می شود. در پروژه های بزرگ معمولاً از توتال استیشن برای ثبت دقیق استفاده می گردد.
در صورت انحراف جزئی می توان با گوه گذاری یا تنظیم پیچ های مهاری اصلاح انجام داد. اگر انحراف زیاد باشد، باید از روش های مکانیکی یا حرارتی استفاده شود و در صورت لزوم ستون تعویض گردد.
بله، انحراف از شاقول باعث ایجاد لنگر اضافی، تمرکز تنش و کاهش مقاومت کلی سازه می شود. در موارد حاد می تواند منجر به خرابی تدریجی سازه گردد.
به دلیل حرارت بالا در فرآیند جوشکاری و سرد شدن ناهمگون، ستون دچار تغییر شکل موضعی می شود. استفاده از روش های متقارن جوشکاری و خنک کاری کنترل شده از این مشکل جلوگیری می کند.
ناظر پروژه موظف است نتایج اندازه گیری ناشاقولی را بررسی و تأیید کند. در صورت تجاوز از رواداری مجاز ناشاقولی ستون فلزی، او مجاز به صدور دستور اصلاح یا تعویض ستون است.
