
دسترسی سریع به محتوای این مطلب
آجر فشاری یکی از قدیمی ترین مصالح بنایی در تاریخ ساخت و ساز ایران و جهان است که هنوز هم در پروژه های عمرانی و معماری سنتی جایگاه ویژه ای دارد. این نوع آجر که گاهی با عنوان آجر فشرده نیز شناخته می شود، به دلیل استحکام بالا و دوام زیاد، برای دیوارچینی، پی سازی و حتی نما به کار می رود. آجر فشاری از خاک رس مرغوب ساخته می شود و طی فرآیندهای فشرده سازی، خشک سازی و پخت در کوره تولید می گردد. استفاده از این آجر نه تنها موجب افزایش استحکام بنا می شود، بلکه به دلیل رنگ طبیعی خود، جلوه ای گرم و سنتی به ساختمان می بخشد. در این مقاله با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد که آجر فشرده چیست، چه انواعی دارد، چه کاربردهایی در سازه های سنتی و مدرن پیدا کرده و هنگام اجرای آن چه نکاتی باید رعایت شود تا بهترین عملکرد و دوام را داشته باشد.

آجر فشرده چیست؟ آجر فشاری که با نام های آجر گری، آجر زبره یا حتی آجر فشرده نیز شناخته می شود، نوعی آجر سنتی و مقاوم است که از خاک رس مرغوب تهیه و تحت فشار زیاد قالب گیری می شود. در این فرآیند، خاک رس مرطوب در قالب های مخصوص ریخته شده و با نیروی فشاری بالا فشرده می گردد تا ساختاری متراکم و مقاوم حاصل شود. سپس آجرها خشک شده و در کوره هایی با دمای حدود ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه سانتی گراد پخته می شوند. نتیجه این فرآیند، آجری است با رنگ زرد مایل به قرمز، وزن نسبتاً زیاد و استحکام بالا که برای دیوارهای باربر و قسمت های زیرین ساختمان مناسب است.
آجر فشاری در مقایسه با آجرهای سوراخ دار یا سفالی، وزن بیشتری دارد اما از نظر دوام و چسبندگی به ملات، عملکرد بهتری ارائه می دهد. در واقع وقتی درباره پرسش آجر فشرده چیست صحبت می کنیم، اشاره به همین ساختار متراکم و پرس شده ای داریم که سبب مقاومت فشاری بالا و طول عمر زیاد آن در برابر رطوبت، ضربه و فشارهای مکانیکی می شود. همچنین توجه به قیمت آهن در کنار آجر فشاری، برای برآورد دقیق هزینه ساخت بسیار مهم است.

انواع آجر فشاری بر اساس روش تولید، کیفیت خاک و نوع استفاده دسته بندی می شوند. در نگاه کلی، دو نوع اصلی آجر فشاری وجود دارد: آجر فشاری دستی و آجر فشاری ماشینی (پرسی).
در نوع دستی، خاک رس مرطوب داخل قالب های چوبی ریخته و با نیروی انسانی فشرده می شود؛ سپس پس از خشک شدن در آفتاب یا کوره، پخته می گردد. این نوع آجر بیشتر در بناهای سنتی و روستایی کاربرد دارد. اما آجر فشاری ماشینی با دستگاه پرس تولید می شود؛ در این روش فشار یکنواخت تری اعمال شده و آجرها ابعاد دقیق تر و مقاومت بالاتری دارند. نوع ماشینی در پروژه های شهری و صنعتی کاربرد بیشتری پیدا کرده است. در برخی کارخانه ها، گونه هایی از آجر فشاری سوراخ دار نیز تولید می شود تا وزن آجر کاهش یافته و ملات بهتر در حفره ها نفوذ کند. این نوع ترکیبی از مزایای آجر فشاری و آجر سبک است.
| نوع آجر فشاری | روش تولید | ویژگی ها | موارد کاربرد |
| دستی (سنتی) | قالب گیری با دست | سطح زبر، ناهموار، وزن بالا | ساختمان های سنتی و روستایی |
| ماشینی (پرسی) | قالب گیری با پرس مکانیکی | ابعاد دقیق، استحکام زیاد | دیوارچینی باربر، پروژه های شهری |
| فشاری سوراخ دار | پرسی با حفره های عمودی | وزن کمتر، چسبندگی ملات بالا | کف سازی و دیوارهای غیرباربر |
آجر فشاری به دلیل استحکام، چسبندگی بالا به ملات و دوام در برابر شرایط محیطی، یکی از پرمصرف ترین مصالح در صنعت ساختمان به شمار می آید. این آجر در بخش های مختلف سازه، از دیوارچینی گرفته تا کف سازی و حتی در طراحی نما کاربرد دارد. بسته به نوع خاک، روش تولید و شکل قالب، می توان از آجر فشاری در سازه های سنتی یا مدرن بهره برد و جلوه ای زیبا و مقاوم به بنا بخشید.
دیوارچینی و نما
یکی از اصلی ترین کاربردهای آجر فشاری در دیوارچینی ساختمان های سنتی و مدرن است. به دلیل تراکم بالا، مقاومت فشاری مناسب و چسبندگی زیاد به ملات، این آجر گزینه ای ایده آل برای دیوارهای باربر و تیغه های داخلی محسوب می شود. زبری سطح آن باعث می شود ملات سیمان یا گل به خوبی در بافت آجر نفوذ کرده و اتصال محکم تری ایجاد کند. علاوه بر این، رنگ های طبیعی قرمز و زرد آجر فشاری جلوه ای گرم و اصیل به نمای ساختمان می بخشد. در بسیاری از پروژه های بازسازی بناهای تاریخی، از آجر فشاری برای حفظ اصالت بصری استفاده می شود. در مناطق مرطوب نیز به دلیل جذب آب کنترل شده، این نوع آجر دوام بالایی دارد. اگر چه وزن آن نسبتاً زیاد است، اما برای دیوارهای پیرامونی، کرسی چینی و دیوارهای حائل بهترین انتخاب است و از مصالحی مانند بلوک سیمانی مستحکم تر محسوب می شود.
کف سازی و پیاده رو
آجر فشاری به دلیل مقاومت مکانیکی و سایشی بالا، گزینه ای مناسب برای کف سازی و پیاده رو است. در محیط هایی که رفت و آمد زیاد است یا سطح در معرض سایش و تغییرات دما قرار دارد، این آجر عملکرد قابل قبولی نشان می دهد. رنگ ثابت، سطح زبر و مقاومت در برابر لغزش از ویژگی های مهم آن برای استفاده در پیاده روها، حیاط ها و فضاهای باز است. آجر فشاری سوراخ دار در این بخش کاربرد ویژه ای دارد، زیرا وزن کمتر و چسبندگی بهتری با ملات ایجاد می کند. برای مثال، در طراحی محوطه های شهری و مسیرهای عبور سبک، این نوع آجر جلوه ای سنتی و مقاوم ارائه می دهد. البته باید توجه کرد که نصب صحیح و استفاده از ملات با کیفیت در کف سازی با این نوع آجر، نقش تعیین کننده ای در دوام و زیبایی سطح دارد. در صورت اجرای اصولی، عمر مفید آن به بیش از ۳۰ سال می رسد.
استفاده در سازه های سنتی و مدرن
در گذشته، آجر فشاری به عنوان اصلی ترین عنصر سازه ای در بناهای سنتی ایران مانند طاق ضربی، دیوار باربر و کرسی چینی استفاده می شد. این آجرها به دلیل مقاومت فشاری مناسب، قابلیت تحمل وزن زیاد و رفتار مناسب در برابر تغییرات دما، بخش مهمی از معماری سنتی را شکل دادند. در سازه های مدرن امروزی نیز هر چند مصالح سبک تر مانند بلوک سفالی یا هبلکس بیشتر به کار می رود، اما در بخش هایی از ساختمان همچون دیوارهای پیرامونی، پارکینگ ها و زیرزمین ها هنوز آجر فشاری جایگاه خود را حفظ کرده است. استفاده از آن در نمای رستیک و طراحی های کلاسیک نیز محبوب است. ترکیب این آجر با بتن و آهن باعث افزایش استحکام سازه می شود و در بخش هایی مانند دیوار برشی یا فونداسیون های کم عمق کاربرد دارد.

فرآیند تولید و آماده سازی آجر فشاری تأثیر مستقیمی بر کیفیت، دوام و رنگ نهایی آن دارد. از آنجا که این آجرها بیشتر برای دیوارهای باربر و قسمت های اصلی ساختمان استفاده می شوند، هر مرحله باید با دقت بالا و کنترل فنی انجام شود. از انتخاب خاک تا خشک کردن و پخت نهایی، تمام جزئیات در استحکام و ظاهر محصول نقش دارند. در ادامه مراحل اصلی تولید این نوع آجر را به صورت گام به گام بررسی می کنیم.
فشرده سازی و شکل دهی آجر
فرآیند تولید آجر فشاری با آماده سازی خاک رس آغاز می شود. خاک مناسب باید دارای ترکیب دانه بندی یکنواخت و فاقد مواد آلی باشد. پس از الک و هم زدن، خاک با میزان مشخصی از آب ترکیب می شود تا حالت خمیری پیدا کند. سپس این خمیر وارد قالب های مخصوص شده و تحت فشار زیاد قرار می گیرد؛ این مرحله را «پرس» یا «فشرده سازی» می نامند. هر چه فشار قالب گیری بیشتر باشد، آجر متراکم تر و مقاوم تر خواهد بود. در روش دستی، این عمل به صورت سنتی و با نیروی انسانی انجام می شود، اما در نوع ماشینی از پرس های هیدرولیکی استفاده می گردد که کیفیت یکنواخت تری ایجاد می کنند. پس از فشرده سازی، آجر از قالب خارج شده و برای خشک شدن اولیه آماده می شود. این مرحله مهم ترین گام در تولید آجر فشرده است و نقش تعیین کننده ای در استحکام نهایی محصول دارد.
خشک کردن و پخت
در این مرحله، آجرهای قالب گیری شده در معرض هوای آزاد یا اتاق های خشک کن قرار می گیرند تا رطوبت اضافی خود را از دست بدهند. اگر این مرحله به درستی انجام نشود، در زمان پخت ممکن است ترک یا شکستگی در آجر ایجاد شود. پس از خشک شدن، آجرها وارد کوره های آجری یا تونلی می شوند و در دمایی بین ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه سانتی گراد پخته می شوند. این دما باعث می شود ذرات رس به صورت نیمه سرامیکی به هم متصل شوند و استحکام فشاری بالایی به آجر بدهند. مدت زمان پخت و نحوه کنترل حرارت نقش مستقیمی در رنگ، چسبندگی ملات و مقاومت مکانیکی آجر دارد. به طور معمول، آجرهای پخته شده با کیفیت بالا دارای رنگ یکنواخت، صدای زنگ دار هنگام ضربه و سطح بدون ترک هستند. رعایت این نکات موجب افزایش دوام و زیبایی محصول نهایی می شود.

ابعاد آجر فشاری معمولاً بر اساس استانداردهای ملی و نیاز پروژه های ساختمانی تعیین می شود. رایج ترین اندازه این آجر در ایران، ۲۲×۱۰×۵٫۵ سانتی متر است که به عنوان “آجر فشاری استاندارد” شناخته می شود. البته در برخی کارخانه ها مدل های بزرگ تر با ابعاد ۲۲×۱۱×۷ یا حتی ۲۳×۱۰×۶ سانتی متر نیز تولید می شود. تفاوت در اندازه معمولاً به نوع کاربرد مربوط است؛ مثلاً در دیوارهای باربر از آجرهای ضخیم تر استفاده می شود تا مقاومت فشاری بیشتری فراهم گردد.
انتخاب ابعاد مناسب به طراحی سازه، ضخامت ملات و نوع دیوارچینی بستگی دارد. آجرهای یکنواخت تر باعث نظم در بندکشی و کاهش مصرف ملات می شوند. آجرهایی با ضخامت زیاد، هر چند مقاوم تر هستند، اما وزن سازه را افزایش می دهند. از طرفی، آجرهای نازک تر برای تیغه چینی یا دیوارهای غیر باربر گزینه بهتری محسوب می شوند. رعایت استاندارد در ابعاد، علاوه بر زیبایی ظاهری، مانع از ترک و ناهماهنگی در چیدمان می شود.
| نوع آجر فشاری | طول (سانتی متر) | عرض (سانتی متر) | ضخامت (سانتی متر) | کاربرد معمول |
| استاندارد سنتی | 22 | 10 | 5.5 | دیوارچینی عمومی |
| ضخیم (باربر) | 22 | 11 | 7 | دیوار باربر و کرسی چینی |
| سبک تر (نیم بلوک) | 22 | 10 | 4.5 | تیغه چینی و دیوار داخلی |
رعایت این ابعاد هنگام خرید و نصب، باعث صرفه جویی در هزینه ملات و زمان اجرا می شود.
آجر فشاری به دلیل ویژگی های فنی و دوام بالا، هنوز یکی از محبوب ترین مصالح ساختمانی در ایران است. این آجر حاصل فرآیند فشرده سازی دقیق و پخت کامل است که به آن استحکام مکانیکی بالایی می بخشد. در ادامه، مهم ترین مزایا و معایب آجر فشاری را بررسی می کنیم تا بتوان انتخاب آگاهانه تری برای پروژه های عمرانی داشت.
مزایا
معایب
به طور کلی، استفاده از آجر فشاری در ساختمان هایی که نیاز به مقاومت بالا دارند، توصیه می شود؛ اما برای سازه های سبک، مصالحی مانند بلوک سفالی یا بتن سبک انتخاب بهتری هستند.

رعایت نکات اجرایی هنگام استفاده از آجر فشاری در پروژه های ساختمانی، نقش تعیین کننده ای در دوام، زیبایی و عملکرد سازه دارد. حتی اگر آجر از بهترین نوع باشد، چیدمان و اجرای غیر اصولی می تواند باعث ترک، نشست یا شوره زدگی دیوار شود. در ادامه، مهم ترین توصیه های فنی برای اجرای صحیح این نوع آجر را بررسی می کنیم.
انتخاب خاک و کنترل کیفیت
کیفیت آجر فشاری به طور مستقیم به نوع خاک رس و فرآیند تولید آن وابسته است. هنگام خرید، باید به مواردی چون رنگ یکنواخت، صدای زنگ دار هنگام ضربه، عدم وجود ترک یا لب پریدگی و میزان جذب آب توجه کرد. آجرهایی با پخت ناقص معمولاً رنگ تیره تر یا روشن تر از حالت معمول دارند. همچنین توصیه می شود از آجرهای تولید شده با خاک رس خالص و فاقد نا خالصی های آهکی استفاده شود، زیرا وجود ذرات آهک درون آجر ممکن است پس از تماس با رطوبت، منجر به پوسته شدن یا ترک گردد.
رعایت استانداردهای ابعاد و ضخامت ملات
در چیدمان آجر فشاری باید ضخامت ملات یکنواخت و در حدود ۱ تا ۱٫۵ سانتی متر باشد. اختلاف در ضخامت ملات موجب ناهماهنگی دیوار و کاهش مقاومت می شود. همچنین ابعاد آجرها باید استاندارد باشد تا چیدمان منظم حاصل گردد. برای جلوگیری از هدر رفت ملات، بهتر است قبل از نصب، آجرها برای چند دقیقه در آب خیسانده شوند تا از جذب سریع آب ملات جلوگیری شود. این کار باعث افزایش چسبندگی و استحکام بندها می شود.
نکات نصب و چیدمان صحیح
چیدمان آجر فشاری باید به صورت افقی و منظم انجام گیرد؛ هر ردیف باید با نیمه آجر ردیف زیرین تراز شود تا پیوستگی سازه حفظ گردد. در دیوارهای بلند، ایجاد درز انبساط در فواصل مشخص مانع از ترک خوردگی ناشی از انبساط حرارتی می شود. هنگام اجرای نما یا دیوارهای بیرونی، توجه به تهویه و خشک شدن کامل ملات ضروری است. در مناطق سرد و مرطوب نیز بهتر است از پوشش محافظ یا بندکشی مقاوم در برابر رطوبت استفاده شود. رعایت این نکات باعث افزایش عمر مفید و زیبایی سازه خواهد شد.

قیمت آجر فشاری بسته به شرایط تولید، نوع خاک، منطقه جغرافیایی و حتی وضعیت بازار مصالح، متغیر است. شناخت این عوامل به خریداران و پیمانکاران کمک می کند تا خریدی اقتصادی و با کیفیت داشته باشند. در ادامه، مهم ترین پارامترهایی که بر قیمت این نوع آجر تأثیر می گذارند بررسی شده است.
در مجموع، انتخاب آجر فشاری نباید صرفاً بر اساس قیمت باشد؛ بلکه باید کیفیت، یکنواختی رنگ، مقاومت فشاری و جذب آب نیز در تصمیم نهایی لحاظ گردد. یک آجر ارزان اما بی کیفیت می تواند موجب افزایش هزینه های تعمیر و نگهداری در آینده شود.

جمع بندی
در این مقاله به صورت کامل بررسی کردیم که آجر فشرده چیست، چگونه تولید می شود، چه انواعی دارد و در چه بخش هایی از ساختمان کاربرد پیدا می کند. دیدیم که این آجر به واسطه فشرده سازی و پخت دقیق، از استحکام و دوام بالایی برخوردار است و هنوز در پروژه های سنتی و مدرن مورد استفاده قرار می گیرد. با وجود وزن زیاد، مزایایی چون مقاومت فشاری بالا، چسبندگی مطلوب به ملات و ظاهر طبیعی، آن را به گزینه ای مناسب برای دیوارهای باربر و نماهای آجری تبدیل کرده است. رعایت نکات اجرایی مانند انتخاب خاک مرغوب، کنترل ابعاد و بندکشی استاندارد، تأثیر مستقیم بر کیفیت نهایی دارد. در نهایت، انتخاب آجر فشاری باید با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی، نوع سازه و بودجه انجام شود تا تعادلی میان دوام، زیبایی و هزینه به دست آید. این آجر همچنان یکی از پایه های اصلی معماری ایرانی به شمار می رود.
سوالات متداول
آجر فشاری از خاک رس طبیعی ساخته می شود که پس از مخلوط شدن با مقدار مشخصی آب، در قالب های تحت فشار فشرده و سپس خشک و در دمای بالا پخته می شود. این فرآیند باعث ایجاد ساختاری متراکم، مقاوم و با دوام در برابر رطوبت و فشارهای مکانیکی می گردد.
مراحل تولید شامل آماده سازی خاک رس، فشرده سازی در قالب با پرس دستی یا ماشینی، خشک کردن تدریجی و سپس پخت در کوره با دمای حدود ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ درجه سانتی گراد است. هر مرحله تأثیر مستقیمی بر مقاومت، رنگ و کیفیت نهایی آجر دارد.
کاربردهای آجر فشاری شامل دیوارچینی باربر، تیغه چینی داخلی، کرسی چینی، کف سازی، پیاده رو و همچنین نمای بیرونی ساختمان ها است. در معماری سنتی ایران از آن برای ساخت طاق، گنبد و دیوارهای ضخیم استفاده می شود و در معماری مدرن نیز برای نماهای رستیک کاربرد دارد.
از مزایای آن می توان به مقاومت بالا، دوام زیاد، جذب آب کنترل شده، ظاهر طبیعی و قیمت مناسب اشاره کرد. در مقابل، وزن بالا، عایق حرارتی ضعیف و دشواری در نصب از مهم ترین معایب آن هستند. انتخاب نوع آجر باید متناسب با نیاز و محل اجرا انجام شود.
برای دیوارچینی اصولی باید آجرها قبل از نصب مرطوب شوند تا ملات را سریع جذب نکنند. همچنین ضخامت ملات یکنواخت باشد، درزهای عمودی در هر رج با رج بعدی هم پوشانی داشته باشند و از ملات استاندارد سیمان و ماسه استفاده شود تا دیوار مقاوم و پایدار بماند.
بله، به دلیل مقاومت سایشی بالا و سطح زبر، برای کف سازی فضاهای باز و مسیرهای پیاده رو گزینه ای ایده آل است. فقط باید از آجرهایی استفاده شود که در برابر یخ زدگی و نفوذ رطوبت مقاوم هستند تا در طول زمان ترک نخورند یا پوسته نشوند.
استاندارد ملی ایران شماره ۷ را می توان از مهم ترین منابع دانست. طبق این استاندارد، مقاومت فشاری، میزان جذب آب، ابعاد و یکنواختی رنگ باید کنترل شود. همچنین آجرها باید بدون ترک، لب پریدگی و حفره سطحی باشند تا عملکرد سازه ای مطلوبی ارائه دهند.
در سازه های سنتی، آجر فشاری نقش سازه ای اصلی داشت و برای تحمل بار ساختمان استفاده می شد. اما در سازه های مدرن، نقش تزئینی و جانبی بیشتری دارد و معمولاً در نما، دیوارهای غیر باربر و کف سازی مورد استفاده قرار می گیرد.
مقاومت فشاری آجر فشاری بر اساس کیفیت خاک و نحوه پخت بین ۱۰ تا ۲۰ مگاپاسکال متغیر است. آجرهای ماشینی که تحت فشار بالا و حرارت یکنواخت پخته می شوند، معمولاً مقاومت بالاتری داشته و برای دیوارهای باربر مناسب تر هستند.
