طبق اهداف اصلی ایران در صنایع مختلف که همان اقتصاد مقاومتی نام دارد، ️درآمدی که از فروش نفت به دست می آید، می بایست برای زیر ساخت های صادراتی کشور خرج شود. همچنین بخشی از درآمد کشور هم از جانب صنعت فولاد است که شاخه کوچکی از آن را تشکیل می دهد. بنابراین قیمت ورق صنعتی ، قیمت ورق آجدار و... در طول سال بر تحصیل سود بسیار موثر است.
به عنوان مثال این که در حال حاضر قیمت ورق سیاه با چه قیمتی به بازار عرضه می شود. در شرایط کنونی قیمت ورق کاویان اهواز با ضخامت ٢۵ میلی متر در حدود ٢٧۶٠ تومان اعلام می شود. قیمت ورق سیاه انزلی نیز در شرایط کنونی ثابت اعلام شده است. علاوه بر این، هزینه های جاری کشورمان نیز از جمله واردات از طریق درآمد حاصل از صادرات غیر نفتی، مالیات و... تهیه و تامین گردد.
اما نکته مهم این جاست که انجام این مهم محقق نخواهد شد، مگر این که طرحی ارائه شود. با گذشت چهار دهه، بخش بزرگی از درآمد های کشور که حاصل از ورودی های مختلف است برای توسعه صنایع بزرگ و مادر از قبیل پتروشیمی ، صنعت فولاد و... خرج شده است. علاوه بر این، هدف از انجام این مهم یعنی ایجاد و کمک به صنایع بزرگ، اهدافی مانند اشتغال، تولید بیش تر به منظور رونق صادرات و ارزآوری هر چه بیش تر بوده است.
در این میان، صنایع بزرگ طبیعتا وظیفه حمایت از صنایع کوچک و متوسط یا SME ها را بر عهده دارند و این تجربه ای است که کشور های توسعه یافته به دلیل حمایت از منفعت های ملی خود به آن دست پیدا کرده اند. تکمیل زنجیره تولید محصولات فولادی از جمله بخش محصولات تخت و انواع ورق، موجب بروز ابداعات و نو آوری های مختلف، ایجاد ارزش افزوده، اشتغال پایدار و دراز مدت، برند سازی، بازاریابی و نهایتا ارز آوری هر چه بیش تر به کشورمان است.
علاوه بر این، در حال حاضر ما باید از خام فروشی جلوگیری کرده و زنجیره تولید را تکمیل کنیم، زیرا این کار باعث انتقال تکنولوژی و اشتغال از خارج از کشور به داخل آن شده و نیروی کار جوان و تحصیل کرده کشور هم جذب بازار کار می شود. ️امروزه متوسط هر تن از کالا های وارداتی به کشور حدود پنج برابر ارزش متوسط هر تن کالای صادراتی است. دلیل اصلی این تفاوت هم قیمت فاحش و معنی دار، خروج ثروت و منافع ملی کشور به صورت خام فروشی و یا کالای نیمه ساخته است زیرا سود بسیار کم تری برای کشور خواهد داشت.
به نظر می رسد که شرکت های بزرگ و چند ملیتی که نه تنها به دنبال فروش دانش فنی با راه اندازی صنایع در کشور های جهان سوم و در حال توسعه هستند، بلکه به منظور تامین هر چه بیش تر منافع خود، با خرید کالای نیمه ساخته، سود بیش تری را از آن خود می نمایند.
علاوه بر این، به نظر می رسد که موقع آن رسیده که دستگاه قانون گذاری به منظور تامین کردن منافع ملی کشور ایران، با وضع کردن احکام و قوانین مناسب این نقیصه را را رد و برطرف می کند و مواد اولیه صنایع پایین دستی را به عنوان یک اصل اساسی که باعث تضمین تامین منافع جمعی است یک واجب ضروری اعلام نماید. بنابراین با پرهیز از بخشی نگری و جزیره ای عمل نمودن، منافع کشور بیش از گذشته تامین خواهد شد.
یکی از خبرگزاری ها نظرات اخیر مدیر عامل بورس کالا را منتشر کرد. طبق اظهارات وی: "ما به غیر از پتروشیمی در هیچ کدام از صنایع به خصوص صنعت فولاد خریداران چندانی نداریم."
در روز ۱۵ بهمن ماه روزنامه دنیای اقتصاد گزارشی مبنی بر”از بین رفتن رانت قیمت دستوری در بورس کالا” انتشار داد که با واکنش شدید مرکز ملی رقابت روبه رو شد.
همچنین مرکز ملی رقابت طی جوابیه‌ای اعلام کرده است که رانت و انحصار در قسمت عرضه صورت گرفته است که در قسمتی از آن آمده است؛ “همان گونه که در مصوبه شورا مشخص شده است، شورای رقابت با نگاه به تشخیص رانت و انحصار در طرف عرضه نسبت به تهیه و تصویب دستور العمل پیشگیری از انحصار عرضه و آن هم درخصوص فقط «ورق گرم فولادی با ضخامتی بالغ بر کم تر از ۵ میلی‌متر» اقدام کرد”.علاوه بر این، بررسی صادرات، واردات و تراز تجاری «آهن و فولاد»، «محصولات فولادی» و «آلومینیوم و محصولات» آمریکا نشان می دهد که موضوع اصلی نزاع واردات محصولات فولادی است.
واردات ۳۴ میلیارد دلار محصولات فولادی برای صنایع پایین دستی فولاد آمریکا به یک معضل بزرگ تبدیل شده است که سهمی مهمی از أن مربوط به چین می باشد. در شرایطی که تراز تجاری آهن و فولاد منفی ۱۰ میلیارد دلار و آلومینیوم و محصولات آلومینیومی منفی ۶ میلیارد دلار است ، تراز تجاری محصولات فولادی منفی ۱۶ میلیارد می باشد.
صادرات آهن و فولاد برای صنایع آمریکا اهمیت دارد زیرا به ازای آن آمریکا ۱۷ میلیارد دلار محصولات فولادی صادر می کند. هدف اصلی ترامپ واردات محصولات فولادی است که صنایع پایین دستی و اشتغال آن ها را تهدید می کند.