بازار فولاد کشور این روزها شاهد پشت سر گذاردن یکی از آرام ترین؛ ساکت ترین و بی رمق ترین دوران فعالیت خود است، به طوری که شاهد ثبات قیمت میلگرد و سایر محصولات در بازار داخلی هفته جاری می باشیم. گویی پیکره زخمی این بیمار خسته روز به روز بیشتر به سمت زوال در حال حرکت است؛ خسته از بی درایتی و سوء مدیریت ها؛ خسته از رانت و سوء استفاده های بی حساب؛ خسته از برخی لابی گری ها و اعمال نفوذها؛ خسته از بخشنامه ها و دستورالعمل های گاهاً بی عمل. در شرایطی به سر می بریم که فضای اقتصادی جامعه به خصوص حوزه مسکن و ساخت و ساز؛ هنوز تب دار ناملایمتی ها و سرخورده از برخی اشتباهات روزهای گذشته؛ تقریبا به وضعیتی پیچیده و گره ای کور تبدیل شده است، چرا که با شرایط فعلی نه توجیهی برای ساخت وجود دارد و نه توانی برای خرید و نه جرأتی برای فروش در بین طبقه متوسط و رو به پایین جامعه دیده می شود.
از یک طرف انگیزه ساخت و ساز با توجه به افزایش قیمت میلگرد و سایر محصولات و محدودیت دسترسی به مواد اولیه به حداقل ممکن کاهش پیدا کرده و از سوی دیگر تکلیف دورنمای این بازار برای فعالان اقتصادی کشور مبهم و تاریک است. روند اقتصادی کشور تبدیل به ملعبه ای در دستان مدیران اقتصادی کشور گردیده به طوری که با هر مصوبه ای همانند شاخ و برگ های بید مجنون در دستان باد به هر سو غوطه ور می گردد و از سوی دیگر این تلاطمات ارزی حاصل از کشمکش های سیاسی صدمات سنگین و گاها جبران ناپذیری را به پیکره اعتمادسازی و سرمایه گذاری سالم و بلند مدت کشور وارد نموده است.
امروز به جایی رسیدیم که انگیزه فعالیت اقتصادی در بین فعالان سالم کشور به حداقل ممکن کاهش پیدا کرده است و این چیزی نیست به جز نتیجه "بازی قمار گونه" مافیای اقتصادی در بازار داخلی و انتهای هر قمار رخوت است و زیاده خواهی و از بین رفتن قناعت و بسنده نمودن به رزق و روزی حلال. به جایی رسیده ایم که گویی کاسبان رزق حلال دیروزی مدتی است جای خود را به قماربازان نوسان گیر امروزی بازار داده اند؛ گویی بازاری که در آن قمار نباشد جذابیتی هم برای فعالیت ندارد.
وقتی گزاره های نوسانی از نوع سیاسی باشد و مولفه های اقتصادی ، چندان در آن نقش موثر نداشته باشند حدس و گمان آینده بازار بسیار دشوار و در عین حال غیر ممکن خواهد بود. همان گونه که رشد بی دلیل قیمت میگرد و تیرآهن به تعمیق رکود معاملات می انجامد ، ریزش فاقد علت های مشخص قیمت نیز هم به رکود و هم به تعطیلی واحدهای تولیدی و توزیعی منجر می گردد. و اما بعد
این که چرا دلار رشد قیمت داشت و چرا اینک با کاهش قیمت روبرو شده است فعلا مد نظر ما نیست. این که چرا می بایست روند بازار فولاد را به تحولات ارزی در داخل کشور گره زد باز هم مقصود نوشتار فعلی ما نیست ( گرچه بی ارتباط نیست ولی آسیب شناسی این موضوعات نیازمند توضیح بیشتر و محتملا طولانی شدن متن خواهد بود ) . مقصود این است که قیمت های مقاطع خصوصا قیمت میلگرد و تیرآهن حتی در زمان رشد عجیب و هیجانی دلار ، هیچگاه از مرز دلار 9000 تومان فراتر نرفته است پس آن دسته از دوستان که نگاه ارزی را با تحولات داخلی بازار آهن هم جهت دانسته و انتظار کاهش شدید قیمت میلگرد و تیرآهن را دارند بدانند که در محاسبات خود احتمالا اشتباه می کنند.
به نظر می رسد با توجه به جمیع جهات در حال حاضر ( چه از منظر معاملات بورس کالا و چه از منظر قیمت تمام شده در حوزه تولید و چه حتی محاسبه نرخ ها با دلار 8000 تومانی که هنوز وجود ندارد ) قیمت های فعلی بازار تقریبا به کف تعادلی خود نزدیک شده و چنانچه عزیزانی در حوزه تولید و توزیع اصرار دارند که همچنان قیمت میلگرد را بالاتر از عدد 4500 تومان اعلام کنند می بایست هرچه سریعتر تجدید نظر کنند.
آن چه از شواهد و قرائن حاصل می شود نرخ شمش در دامنه قیمتی 3800 تا 4000 تومان و قیمت میلگرد آجدار شاخه در محدوده 4300 تا 4500 تومان ، ارقامی است که هم مقبولیت نزد تولید کننده را دارد و هم مصرف کننده در صورت تثبیت در این اعداد وارد بازار شده و خرید های خود را انجام خواهد داد.