یکی از مهم ترین عملیاتی که هنگام ساخت و ساز یک ساختمان و یا سازه های فولادی و آهنی انجام می شود جوشکاری برای جوش یا اتصال قطعات مختلف به یکدیگر است. این جوش ها بر حسب نوع مواد مصرفی و فرآیندهای جوشکاری کاربردها و انواع مختلفی دارند که یکی از انواع پرمصرف آن جوش گوشه است. در مقاله آموزش جوشکاری به طور اجمالی در خصوص انواع جوش صحبت کردیم، در این مقاله قصد داریم به صورت مفصل جوش گوشه را بررسی نماییم.
مشاهده نسخه pdf جوشکاری گوشه چیست
جوش گوشه (Fillet welding)که به آن جوش نبشی، جوش ماهیچه ای و جوش سپری نیز گفته می شود جوشی است که مقاطع مثلثی شکل و سطوح عمود بر یکدیگر را به هم وصل می کند. خوبی این نوع جوش این است که برای انجام جوشکاری دیگر نیازی به آماده سازی لبه های جوش وجود ندارد.
این نوع جوش از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه است و به سادگی انجام می شود. به همین دلیل در اغلب جوشکاری ها چه به صورت صنعتی و چه کارخانه ای بسیار کاربرد دارد. به علاوه به دلیل اینکه در این نوع جوش قطعات روی هم قرار می گیرند، نیاز به دقت کمتری برای جوشکاری وجود داشته و افراد مبتدی نیز قادر به انجام آن هستند.
سایز جوش گوشه یا نبشی شامل ساق بزرگ ترین مثلث متساوی الساقینی است که در این نوع اتصال، به صورت قائم جوش می خورند. اگر ساق های جوش با هم برابر نباشند سایز جوش با اندازه بزرگ ترین مثلث قائم الزاویه ای که در مقطع جوش گوشه محاط می شود برابر است. معمولاً جوش های نابرابر زمانی استفاده می شود که می خواهیم سطح گلویی جوش یا استحکام آن را افزایش دهیم، اما نمی توانیم ضلع عمودی را بیشتر کنیم. با این حال، در صورتی که بتوانیم هر دو ساق را طولانی تر در نظر بگیریم بهتر است از ساق های نابرابر استفاده نکنیم. زیرا این کار باعث افزایش مواد مورد نیاز، حجم جوش و در نتیجه افزایش هزینه جوشکاری می شود.
با اینکه جوش گوشه خودش یکی از انواع اتصالات جوشی است، اما بسته به موقعیت اتصالات به شکل های مختلفی انجام می شود که عبارتند از:
یکی از پارامترهای بسیار مهم در هنگام انجام جوش گوشه گلویی جوش یا Weld Throat است. به طور کلی سه نوع گلویی جوش در جوش های گوشه یا نبشی وجود دارد که به شکل زیر می باشند:
نکته مهم:
در جوش های گوشه مقعر مقدار گلویی موثر با گلویی واقعی برابر است اما در جوش های محدب گلویی مؤثر کمتر از گلویی واقعی می باشد. میزان استحکام یک جوش گوشه نیز بر اساس اندازه گلویی تئوری سنجیده می شود. به همین دلیل در استانداردها به گلویی تئوری گلویی اسمی یا Nominal Throat هم می گویند.
معمولاً برای جوشکاری به روش جوش گوشه از سیم جوش هایی با قطرهای بین 0.9 الی 1.1 میلی متر استفاده می شود. افرادی که می خواهند این نوع جوش را انجام دهند با اینکه جوش ساده ای است، برای بهبود کیفیت جوشکاری بهتر است از قبل آموزش های تئوری و عملی لازم را دیده باشند. به علاوه جوش ها بعد از انجام جوشکاری باید توسط مهندسین ناظر طرح تحت بازرسی قرار گیرند تا اگر عیوبی در آن ها یافت شد حل گردد و یا جوش مجدداً انجام شود تا در آینده عواقبی نداشته باشد. اما بهتر است از همان اول، جوشکاری توسط افراد خبره انجام شود تا نیاز به انجام مجدد آن و صرف هزینه بیشتر نباشد.
پارامترهایی که در جوشکاری های صحیح و بدون عیب از نوع جوش گوشه باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
نکات مهم در آیین نامه های استاندارد برای جوش گوشه
طبق آیین نامه برای هر نوع جوشی قوانینی نوشته شده است که هنگام جوشکاری باید رعایت شوند. در مورد جوش گوشه نیز این موارد مهم به شکل زیر می باشند:
ما سعی کردیم مهم ترین شرایط آیین نامه که هر فرد مبتدی نیز باید برای انجام جوش گوشه آن ها را بداند را برای آگاهی بیشتر توضیح دهیم. اما به هر حال اگر شما می خواهید این کار را انجام دهید بهتر است قبل از انجام جوشکاری به دقت تمام جزئیات آیین نامه را مطالعه کنید.
سخن آخر
همان طور که گفتیم از جوش گوشه با روش های مختلف برای وصل کردن اتصالات متفاوت استفاده می شود. از آنجایی که جوش گوشه نسبت به جوش های دیگر کم هزینه تر و ساده تر است معمولاً در ساخت و سازها سعی می شود برای اتصال قطعات بیشتر از این نوع جوش استفاده کنند.