در روزهای اخیر مطالب زیادی در خصوص تاثیر لغو برجام بر بازارهای کالایی و هم چنین بازار فولاد و در نهایت قیمت محصولات فولادی از جمله قیمت میلگرد و تیرآهن منتشر شده است. به طور مشهود؛ تقاضای فعلی بازار خارج از روند طبیعی و صرفا متاثر از شدت گرفتن برخی نگرانی هایی است که در حال حاضر در بدنه اقتصاد کشور؛ و به خصوص در بخش خصوصی دیده می شود.
به گفته گزارشگر فولاد همزمان با افزایش مازاد خریداری شده کالا و دپوی اضافه بر مصرف روند طبیعی بازار داخلی و متورم شدن سطوح موجودی و حوالجات خریداری شده؛ به همان نسبت در مسیر رفت و بعد از فروکش نمودن التهابات؛ شاهد فروریختن این دیوار حباب قیمت میلگرد و سایر محصولات خواهیم بود...
فعلا بازار به صورت جنون آمیزی و بدون هیچ قاعده و منطق مشخصی، تحت تاثیر هیجاناتی که در لایه های مختلف قیمت میلگرد آجدار به سمت تقاضا دیکته می شود؛ در مسیر صعود و بر اساس دلار 6200 تومانی به پیش می تازد؛
حال چه برجام ابقاء شود چه ابطال؛ با توجه به ماهیت کاملا وابسته پروسه تولید مقاطع طویل فولادی به منابع داخلی؛ قطعا در مسیر برگشت و فاجعه رکود و ریزش بعد از تعیین و تکلیف برجام؛ مجددا یک سری از سرمایه ها قلع و قمع خواهد شد.
این ده روز باقی مانده تا تعیین و تکلیف برجام؛ برای یک سری فرصت طلایی به حساب می آید تا جایی که به قول داستان معروف " سرخپوستان و زمستان سخت " فعلا هیزم ها در حال جمع شدن هستند...
به گفته یکی از فعالان بازار در روزگاری که هم و غم مردم ایران شل کن سفت کن تلگرام است و سر همه به قطع وصل و فیلتر شکن و...گرم است.کشتی اقصاد ایران آرام آرام در حال به گل نشستن است.
و حواس ها همه پرت؛ وضعیت فعلی اقتصاد ما به گونه ای انفعالی و شکننده است که از کلان ترین معاملات نفتی و فاینانس های صادراتی تا ریزترین معاملات کوچه و بازار ما بسته به سرانجام برجام و تصمیمات انی یک بیمار زرد موی روانی است.
و این اسف بار ترین وضع موجود برای اقتصاد نیمه جان ایران است. و خود ما راکبان این کشتی خسته با دامن زدن به هیجانات به زودتر غرق شدن آن کمک می کنیم و هرچه بیشتر بر بدنه نحیف ان ضربه می زنیم. و همه به دنبال کشف فرصت های طلایی وکسب در آمدهای آنی و لحظه ای هستیم
در واقع فراموش کرده ایم که همه ما سرنشین یک کشتی هستیم و در یک کشتی در حال غرق شدن منافع شخصی هیچ معنایی ندارد.
متاسفانه باید باور کنیم که ما دست رو بازی کرده ایم و عملا هیچ برگ برنده ای غیر از شلوغ بازی و هیاهو در مقابل خروج احتمالی امریکا از برجام نداریم. از مسئولین هم که هیچ آبی جز وعده وعید گرم نمی شود.که بزرگترین وعده ها ایجاد رونق اقتصادی وکوچک ترینش عدم فیلترینگ بود.که از همه انها جز مشتی لطیفه و لا طائلات برای مردم کوچه و بازار چیزی عاید نشده است.
به عقیده بنده جنگ روانی امریکا و اروپا علیه برجام به خوبی دست و پای اقتصاد ما را بسته است .تمدید های سه ماه رفع تحریم همچون خوره روح و روان همه فعالان اقتصادی را می خورد. به این معنی که بزرگ ترین بازه ثبات اقتصادی و در راس آن ثبات نرخ ارز در ایران کمتر از دو ماه است و این یعنی بلاتکلیفی و سر در گمی اقتصادی
در شرایط ناامنی اقصادی هیچ سرمایه گذاری بلند مدت اقتصادی مثل تولید و مسکن که حداقل نیاز به ۳ تا ۵سال زمان بهره برداری دارد پا نمی گیرد. و در عوض دلال بازی و سرمایه های کم حجم و پر بها مثل دلار و سکه و طلا رونق می گیرد. این خاصیت اقتصاد های سردر گم است.
اما سوال مهمی که ذهن همکاران را مشغول کرده است .سمت و سوی بازار فولاد و قیمت میلگرد و سایر محصولات فولادی در صورت خروج احتمالی امریکا از برجام است.
بازار فولاد هم به سبب تبعیت از بازار مسکن جزو سرمایه گذاری های پرحجم وکم بها و دیر بازده در مقایسه با حجم کالا محسوب می شود. با احتمال خروج احتمالی امریکا از برجام احتمالا شاهد چند نوع بازخورد در بازار فولاد خواهیم بود.
البته هیچ کدام از موارد فوق قطعیت نداشته و تنها براساس واقعیات موجود جامعه و اقتصاد و بر اساس مشورت با متخصصین و خرد جمعی همکاران به رشته تحریر در امده است . باید دید تا روزهای آتی بازار چه سمت و سویی را دنبال خواهد کرد.